KÖTÜ KIZ KÖTÜ ÇOCUK

Özel Bölümmm 2

Ben hızlı bir şekilde pijamalarımı giyerken Aras hala söylenmekle meşguldü. “Ege ve Seda'yı tanıştıran biziz ama bizden önce çocukları oldu!" gözlerimi devirdim. Başlamıştı gene. Ya hemen çocuk istemem suç mu? Tabi ki çocuk istiyorum sadece evliliğimize biraz zaman tanımak istedim o kadar!

“Allah aşkına Aras! Bunu sorun etmeyi keser misin?!" montunu üzerine geçirirken gözlerini üzerime dikti. Sert erkeğim benim bee! Kapıdan çıkmadan önce ona yaklaşıp elimi yanağına koydum ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. “Bende seni seviyorum bebeğim."

Kapıdan çıkarak arabada ki yerimi aldım. Aras'ta kapıyı kilitleyip arabaya bindi. “Hadi hızlı olda yetişelim. Doğum başlamıştır bile." arabayı çalıştırırken hala söyleniyordu. Bir insan söylemekten Bıkmaz mı ya? Şahsen ben onu dinlemekten oldukça bıktım. “Şuan onların bizim doğumumuza gelmesi gerekiyordu. Bizden sonra evlendiler ama bak bizden önce çocukları oldu!"

Daha fazla dinlemek istemediğime kanaat getirerek kafamı cama yasladım ve dışarıyı izlemeye başladım. Evleneli bir yıl olmuştu. Birbirinden güzel tam 365 gün. Tabi beni deli etmediği zamanları saydığımızda güzel. Bir koca ancak bu kadar kıskanç olabilir.

Etek giyme, elbise giyme, çok dar giyme, dekoltesi olmasın. Bununla yaşması gerçekten çok zor. Yani kendini tutuyorum ama bazen gerçekten zıvanadan çıkabiliyor. Gelen hastalarım sapık olabilirmiş o yüzden yanımda her daim biber gazı taşımalıymışım. Yani ben psikoloğum gelen hastam şizofren olup beni öldürmek isteyebilir ama benim kocamın sorun ettiği şey hastanın bir sapık olması!

“Geldik" araba hastanenin önünde durduğunda arabadan hızla inip hastanenin içine girdim. Ameliyathanenin oraya gittiğimizde biz hariç herkes çoktan gelmişti bile. Burak, Büşra, Selim, Ege'nin ailesi. Seda'nın ailesi İzmir'de kaldıkları için yarına anca gelirlerdi herhalde.

Selim ve Büşra'da bir kaç ay önce evlenmişlerdi. Burak'sa henüz aradığı aşkı bulamadığını söyleyip duruyordu. Hoş onun istediği gibi bir aşkı bulabileceğini pek sanmıyorum ama Allah'tan ümit kesilmez. Biz yanlarına gidince Burak oturduğu yerden kalkıp bize yaklaştı. “Nerde kaldınız siz?" gözlerimi devirip yanımda duran kazmaya baktım. “Beyfendi söylemekten giyinemedi ki!" Burak kahkaha attığında herkes ona kötü kötü baktığı için susmak zorunda kaldı. Eh bu salağında anca kendi gibi salak arkadaşları olur zaten. Hastane burası! Anırıla anırıla gülünür mü?

“Gene mi bebek mevzusu?" Aras ellerini beline koyarken ters ters Burak'a baktı. “Sanki başka bir konu var da." Ayyy vallaha da billaha da şiştim! Şu konunun her gün gündeme gelmesinden bıktım ya bıktım. “Yeter Aras ha! Bütün gece başımın etini yedin. Cezalısın! 2 hafta misafir odasında tek başına yatacaksın!"

Aras gözlerini büyüttü. Tam bir şey diyecekti ki elimi kaldırıp onu susturdum ve Büşralar'ın yanına gittim. Öyleyse böyle Aras Bey!

_____

Seda odaya geçince bizde yanına girdik. Hepimiz uzaktan bebeğe sevip birer tane altın taktık. “Maşallah çok güzel" Seda büyük bir sevgiyle oğluna baktı. Sonra da Ege'ye “Sana benziyor" Ege karısının dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu. “İkimizede benziyor oğlumuz."

“Ee şampiyonumuzun adı ne olacak?" herkes o an durup Aras'a baktı. İsmi hiç düşünülmemişti çünkü Ege ve Seda bebeğin cinsiyetini öğrenmemek istememişlerdi. Neymiş efendim sürpriz olsunmuş. Aman ne büyük sürpriz! “Aras Burak Ege olsun" gözlerimi büyüterek Aras'a baktım. Ciddi mi bu çocuk?

“Amin. O ne biçimisim be. Söyleyene kadar saatler geçer. Yazık günah çocuğa daha soyadını falan da söylecek bu." her zamanki gibi umursamaz bir tavırla omuz silkti. “O zaman sadece Aras olsun" kimse Aras'ın bu önerisini umursamadan kendi arasında isim tartışmaya başladı.