Gevangen in de weerwolvenwereld

De onbekende stem

POV Dunja

Het is pas avond als we bij een donkere (of nou ja, het was buiten al donker) grot aankomen. Ik merk dat Luk een beetje nerveus begint te worden. Hij ademt zwaarder, alsof hij een vervelende flashback heeft. Ik wil mijn arm om hem heen slaan, maar ik ben zelf ook te bang om iets te doen. Gewoon doorlopen. Dat is waar ik nu aan moet denken. We lopen de grot in. Het is pikdonker, totdat er opeens een fakkel aan vliegt. Daarna volgen er meer, steeds verder de grot in. 'Welkom, vampieren' klinkt er een zware mannenstem. Ik schrik er zo van dat ik zelf ook sneller begin te ademen. De zware stem gaat ondertussen gewoon verder. 'Vooral jij welkom, Dunja'
Wacht.
Zei hij nou net mijn naam?!
Hoe kan hij die weten!?
Ik adem sneller en sneller. Het wordt een beetje licht ik mijn hoofd. Luk pakt mijn hand stevig vast. Door erin te knijpen wordt mijn ademhaling weer rustig. 'Je zult je vast wel afvragen waarom ik je naam weet, of wie ik ben. Ik ben maar een nederige dienaar van de koning van de weerwolven. Hij heeft u uitgenodigd' Uitgenodigd?
Uitgenodigd?!
Ik werd verdomme bedreigd, man!

De stem is gestopt. Luk en ik lopen door. We moeten wel, want de ingang wordt bewaakt door weerwolven, die ons bij binnenkomst nogal onvriendelijk aankeken.

Het is echt een hele lange gang. Volgens mij duurde het een kwartier nadat die stem weg was toen we een opening zagen. Een poort! Daarvoor stonden ook weerwolven, die blijkbaar niet van onze aankomst afwisten, want ze gingen al bedreigend in aanvalshouding. Luk gaat beschermend voor me staan. De weerwolven komen op ons af, en ik word ineens heel angstig. Ik sluit mijn ogen. Ik durf niet meer te kijken. Ik hoor gegrom. Heel voorzichtig kijk ik door mijn vingers heen. Ik zie Luk, zijn tanden laat hij goed zien. Een weerwolf haalt uit naar hem, dus ik sluit snel mijn ogen weer. Ik hoor allemaal gestoei, en dan... Gekreun. Gekreun van pijn. Ik open mijn ogen. Als ik zie wie er gewon is sla ik van schrik mijn hand voor mijn mond. Daar ligt Luk.

Met een stok in zijn borst.

#######
Hooiii!!
Ik heb echt zooooo iets leuks te vertellen!!!!
Ik
Heb
Een
NIEUWE TELEFOON!!!!
Oke dat was echt heel enthousiast, maar dat ben ik dan ook :D
Ik hoop dat jullie dit een heel leuk hoofdstuk vonden, en dat jullie het volgende ook weer gaan lezen ;)
Love you guys💕