Livius(#netties)

3

Ik sta voor de deur van de supermarkt en vraag me af wat ik moet doen. Ik besluit gewoon de deur uit te lopen, maar met een omweg naar mijn hotel te gaan.

Gelukkig merkt hij niet dat ik hier ben. Blijkbaar heeft het echt geholpen dat ik mijn ketting heb omgedaan. Hij is minder goed dan ik dacht. Andere zouden opmerken dat het toch wel erg gelijk was aan mijn echte geur.

Met een grote boog loop ik om het hotel. Als ik op een groot plein kom doe ik mijn ketting weer af. Hij werkt niet eeuwig en ik wil graag nog wat bewaren voor later. Ik loop rustig naar het hotel als ik zijn geur ruik. Wat is dit nu weer?

Wat doet hij hier als hij niet naar mij op zoek is? Dan realiseer ik me dat in elke stad een basis is voor alle agenten van de overheid.

Met een bloedgang ren ik terug naar het hotel en vlieg naar mijn raam. Ik open het raam en pak al mijn spullen in, zodat ik in een keer kan vertrekken. Ik eet nog iets en ga dan bij het raam staan. Ik moet weten als hij dichterbij komt.

Ik laat al mijn barrières vallen. Al mijn dieren geest kunnen nu tegen me praten. Ik doe dit alleen als ik goed moet opletten. Elk van mijn dieren heeft een ander zintuig dat me kan helpen. Zo word ik eerder gewaarschuwd. Ik hoor nu ook allemaal stemmen door mijn hoofd. Ik ben daar wel aan gewend.

Ik open het raam en laat de koele lucht mijn neus binnendringen. Voor nu ben ik nog even veilig. Ik ontvang niks dat ik herken. Ik besluit om maar te gaan slapen. Ik verander in mijn giervalk en ga op het nest zitten. Ik laat het raam open zodat ik makkelijk weg kan en eerder merk of er iemand aan komt.

Ik probeer wel te slapen, alleen lukt het echt niet. Ik kan maar niet stoppen met denken dat ik in gevaar ben. Ik wil weg uit de stad, zodat ik weer even veilig ben. Ik kan ook maar niet stoppen met afvragen hoe de overheid ontdekt heeft wat ik heb gedaan.

Ze weten blijkbaar niet mijn naam, anders was ik niet eens de stad in gekomen, alleen hoe weet hij dan wie ik ben? Hebben ze een foto, of mijn geur? Heb ik iets achter gelaten tijdens een van mijn aanvallen?

Ik ben altijd voorzichtig geweest, dus heb ik geen idee hoe dit is gebeurd. Ik denk niet dat ze een foto van me hebben, dan was ik ook de stad niet ingekomen. Het moet dus wel mijn geur zijn. Ik moet hardop lachen. Eindelijk kan de strijd pas echt beginnen. De overheid heeft een begin gemaakt om de draak te vangen.

Ik weet nog steeds niet hoe ze op die naam zijn gekomen, maar het is wel toepasselijke. Nog steeds in gedachten gezonken hoor ik iemand de straat in lopen. Ik verander weer en loop naar het raam. Ik voel de haren in mijn nek weer omhoog springen, als ik de geur binnen krijg. Ik kijk naar de straat onder me en ja hoor daar loopt hij. Hij is bijna de straat uit. Ik zucht, gelukkig.

Ik heb te vroeg gejuicht. Hij staat stil. 'Nee, nee, loop door' fluister ik. Hij draait zich langzaam om. Hij kijkt naar het hotel. Ik maak me zo klein mogelijk. Ik wil niet dat hij me nu ziet. Het heeft geen zin, hij kijkt naar het raam. Hij kijkt me recht in de ogen en zijn ogen worden groot van verbazing.

23-8-2016