1

52 3 0
                                    

Mijn naam is Bella Athena. Ik ben 25 jaar. Ik heb lang bruin haar, blauwe ogen, ik ben slank en lang. Ik ben een slavin van koning Julius Caesar. Niet zomaar een slavin, nee nee. Een opperhoofdslavin. Dat betekent dat ik een hogere functie heb en meer in contact kom met de koning zelf. Mijn dagelijkse taken zijn bijvoorbeeld: het eten klaarmaken, kleren wassen, bedden opmaken, tafels dekken,...

Het was een gewone dag. Ik werd zoals gewoonlijk vroeg wakker om het ontbijt klaar te maken voor de koning en de senatoren. Ik was in de keuken brood aan het snijden. De andere slavinnen kwamen binnen en begonnen mee te helpen. Er zijn hier geen mannelijke slaven. Waarom niet? Omdat de koning en de senatoren liever mooie vrouwen zien rondlopen. Als ik heel eerlijk moet zijn, ik HAAT de koning. Hij respecteert de vrouwen niet. Alleen mannen hebben de macht en alleen mannen mogen meedoen met de oorlogen... Vrouwen hebben dus niet echt een belangrijke taak in deze tijd... Wat ik wel moet zeggen is... De koning heeft een oogje op mij. Wanneer ik het eten serveer zie ik dat hij kijkt naar mijn borsten en mijn achterste. Misschien doet hij dat bij alle vrouwen, maar ik heb steeds meer het gevoel dat hij dat alleen bij mij doet. En altijd met zo'n grijns erbij...Ik weet wel dat een machtige koning nooit zou trouwen met arme slavin. Niet dat ik wil trouwen met Julius hoor... Zoals ik al zei: ik HAAT hem.

Ik hoorde de senatoren al aan tafel kletsen over koetjes en kalfjes. Ik nam het schaal met het brood, olijven en water en bracht het voorzichtig naar de eetkamer. Daar begon het weer: 'Zie daar de beeldschone Bella!' 'Wat zie je er weer prachtig uit!' 'Over 30 minuten in mijn kamer?' Ik ben dit al gewend hoor. Al die oude senatoren die zitten te flirten met mij. Toen ik het bord voor Julius zette, keek hij me in mijn ogen aan en fluisterde: 'Ik moet je straks spreken.' Ik antwoordde: 'Is goed, uwe majesteit.'

Ik liet bijna de lege glazen vallen. Nog nooit klonk hij zo mysterieus... Wat zou hij willen zeggen? Heb ik iets slechts gedaan? Nu werd ik bang. Ik moest even weg dus besloot ik om de boodschappen maar te doen. Hopelijk geen doodsstraf...

Einde van deel 1

BellaWhere stories live. Discover now