rendezvous ~ Larry Stylinson (part 1 & Dutch)

Chapter 41

Louis pov

"Zayn wat ben je aan het doen!" Roep ik zo hard mogelijk.
Harry kijkt Zayn letterlijk met grote ogen aan.
Jay kreunt van de pijn.
Zayn schopt hem zo hard met al zijn woedde. Het is niet normaal.
"Zayn stop! Straks gebeurt er wat ergs!"
Hij luistert niet.
Harry pakt Zayn van achteren bij zijn armen.
"Laat me los! Laat me los!" Gilt Zayn hysterisch.
"Ssht rustig Zayn."
"IK HAAT JE, FUCK OFF." Gilt Zayn hard tegen Jay.
Ik kijk Jay geschrokken aan.
Zijn wangen zijn rood van de pijn.
Zijn broek zit vol bloed.
Hij heeft een wit shirt aan.
Het bloed kan je er doorheen zien stromen.
"Zayn wat heb je gedaan? Straks word je geschorst!"
"LOUIS IK PROBEER VOOR JE OP TE KOMEN!"
Harry houdt Zayn met moeite vast aan zijn armen.
Inmiddels staan er best wel veel leerlingen om ons heen.
De rector komt onze kant op gelopen.
"Harry ik wil geen problemen krijgen, kom we gaan."
Harry laat Zayn voorzichtig los.
We kijken Liam aan die letterlijk met open mond en grote ogen ons aankijkt. Ik hou mijn schouders op. Liam pakt Zayn bij zijn armen zodra Zayn Jay een harde klap op zijn kaaklijn weer geeft.
Harry en ik lopen uit de menigte.
"Wat de hel was dat!" Zeg ik met trillende vingers.
"Weet ik veel Louis." Mompelt Harry zwakjes.
Het zweet druppelt van mijn voorhoofd af. Ik word hier zo paniekerig van.
Ik loop heen en weer te popelen terwijl Harry hard op zijn kluisje slaat.
"Louis dit komt allemaal door ons."
"Wat nee."
"Jawel, als ik hier nooit was gekomen was dit allemaal niet gebeurt."
"Hou je bek Harry, ik hou van je." Zeg ik waarna ik een zacht kusje op zijn mond geef. Langzaam komt Harry tot rust.
"Louis." Zeg Harry stilletjes.
"Haz dit is jouw schuld niet."
"Jawel."
"Neehéé."
We staan wat verderop in de gangen. Alle kinderen zijn weer in hun lokaal behalve Zayn en Jay.
De rector stuurt blijkbaar Zayn naar zijn kantoor.
"Jullie twee heren verderop, willen jullie de ambulance bellen?" Roept de rector onze kant op.
Ik wil hier niets mee te maken hebben, maar ik kan geen nee zeggen. Harry knikt en ik pak mijn telefoon uit mijn rugzak. Ik typ het nummer in van het dichts bij zijne ziekenhuis. Met trillende vingers hou ik mijn telefoon bij mijn oor.
Een stem van een jonge dame hoor ik aan de andere kant van de lijn.
"Hallo?" Zeg ik trillend.
"Goede dag, wat kan ik voor u doen?"
"Mijn klasgenoot is gewond geraakt bij een vechtpartij."
"Wat voor verwondingen heeft hij/zij dan precies?"
"HIJ HEEFT GEWOON PIJN JA!" Zeg ik hysterisch.
"Louis rustig."
Ik voel een warme hand op mijn rug wrijven. Ik laat mijn telefoon op de grond vallen van de stres. Het beeldscherm is half stuk. Harry raapt mijn telefoon op.
Ik weet niet wat de vrouw aan de andere kant van de lijn allemaal zegt, maar Harry geeft het adres van de school door.
Daarna hangt hij op en overhandigt Harry mijn telefoon aan mij. Ik pak vlug mijn telefoon uit zijn hand.
Louis waarom ben je zo bang?
Je hebt er toch niets mee te maken?
Ik stop mijn handen voor mijn hoofd. Ik knijp letterlijk in mijn haar.
"Dit Harry.. Ik heb het gevoel dat het onze schuld toch is."
"Ik ook Louis."
We lopen gestrest naar de rector toe.
"De ambulance is onderweg."
De rector knikt paniekerig.
"Jij bent toch Louis?"
"J-ja." Stotter ik.
"Kan je even wachten in mijn kantoor? Ik moet jouw ook spreken."
Ik knik.
"Lou, het is vast niet iets ergs."
Ik kijk Harry recht in zijn ogen aan. We staan redelijk dicht bij elkaar.
"Harry ik hou van je."
Harry streelt mijn wang.
Hij legt zijn handen in mijn nek.
"Ik meer van jouw." Fluistert Harry tegen mijn mond.
Ik voel mijn wangen gloeien.
Ik voel twee zachte lippen op de mijne.
Ik pak Harry's heupen vast en duw hem tegen de kluisjes aan.
"Tomlinson nu naar mijn kantoor."
"Ugh." Kreun ik tegen Harry's lippen aan.
Ik stamp boos op de grond.
"Komt goed Lou."
Mompelend loop ik zijn kantoor in. Zayn zit paniekerig in een hoekje op zijn telefoon.
"Louis ik-het-het.."
"Ik wil gewoon je-jouw beschermen." Fluistert Zayn.
"Dat snap ik maar nu kom ik ook in de problemen. Het is echt erg lief van je maar ik ben al negentien en ik kan wel voor mezelf zorgen." Mompel ik tegen hem.
Op dat moment komt de rector binnen. Hij sluit de deur achter zich.
"Is hij in goede orde?" Vraag ik verlegen.
"Ja. Zayn zou je even aan mijn bureau plaats willen nemen?"
Zayn knikt.
"Ik weet niet of jij, Louis er wat mee te maken hebt, maar omdat ik weet dat je nogal veel lastige periodes met Jay hebt gehad wilde ik je bij één vragen."
Het klinkt net alsof ik ooit een relatie met die rat had.
"Ik ga je ouders bellen Zayn, ik zou vandaag een gesprek willen plannen." Zayn knikt.
"Het spijt me meneer."
"Waarom deed je het eigenlijk? Je weet de consequenties."
"Ik wilde Lou-mijn vriend beschermen."
Nu betrekt hij mij erbij. Lul die hij is.
"Dus jij hebt er wel wat mee te maken?"
"Nee meneer."
Ik kijk Zayn boos aan.
"Tomlinson."
Ik wiebel heen en weer.
"Vanochtend had ik een discussie met hem meer niet."
"Waarover?"
"Dat is privé."
"Tomlinson."
"Bedankt Zayn."
Het is een tijdje stil.
"Ik uh.. moet weten wat de discussie was anders zal ik met je docent praten van vanochtend."
Ik weet dat hij alles gaat verdraaien maar ik heb hier ook geen zin in.
"Oké doet u maar. Ik heb er ten slotte toch niets mee te maken."
Ik haal mijn schouders op.
"Je kan gaan."
Ik sta gefrustreerd op. Door Zayn krijg ik nog meer problemen.
Die jonge gaat eraan binnenkort.
Ik loop het kantoor uit. Harry stond de hele tijd te wachten, zo lief.
"En waarover ging het?"
Harry pakt mijn linkerhand vast.
"Over Jay van vanochtend."
"En?"
"Ik zei dat het niks voorstelde en nu gaat die gast met onze docent praten."
"Van wiskunde?"
"Ja."
"Shit."
Net wanneer ik een stapje dichterbij loop, zie ik Jackson in de raam van onze school lopen met een zakmes in zijn rechterhand.
Hij komt onze kant op..
Holy shit..
----