MEDYA:GECENİN ABİSİ KAAN GÜNEY
Ayağa kalkıp kapıya hızlıca vurmaya başladım.
"Yeşil göz!Çıkar beni buradan"
Sessizlik ah siktir git.
"Lütfen hadi çıkar beni buradan"
Hızlıca kapıya yaslandım.Bağıra bağıra şarkı söylemeye başladım.
"yıllar önceydi
çok da güzeldi şimdi düşününce
benimsin demiştim
ben de senin
renkli rüyalar otelinde "
Aradan gelen sesle bir an durdum.
"Sesin kulaklarımı cırmalıyor." dedi. Sesinde bir kızgınlık yoktu.
"Çıkar beni buradan Yeşil göz"
"2 Soru soracağım doğru cevap verirsen sana bir kitap hediye edeceğim bu arada biraz konuşuruz küçük.Ne dersin?"
"Tamam derdim" dedim gülerek. Kaçmak için güzel bir fırsattı bence.
"– Men never remember, but women never forget."
"Soru mu alayım?"
"Türkçesi ne? basit oldu bir az ama" dedi kapının arkasından.
"Ne ay vallaha unuttum başka bir şey sor."
"Soru sordum bilmek senin elinde küçük." umursamazdı.ölsem umrunda olmayacağına emindim. Beni kaçırdağı için böyle olması gerekirdi zaten ama bu farklıydı tatile gelmiş gibi hissediyordum kendimi. Yalnız giderdim genellikle tatillere. Abimin o özel işleri bırakamazdı onları. kesin evde kalırdı zaten orası ayrı.Şu an bende ki tek hasar dudağım patlamıştı olmasıydı ben bir hırsız olsam ve kendimi çalsam kesinlikle beni öldürdüm.
" Hadi ama küçük bu soru kolaydı hem vaktim yok"
"Tamam tamam hemen cevaplıyorum ama soruyu tekrar alabiliyor muyum ya unuttum?"
"– Men never remember, but women never forget"dedi yorulmuşcasına
"Erkekler unutkanmış.Kadın asla unutmaz.Bir dakika düzgün bir şey yapayım.Erkekler unutur ama kadınlar asla unutmaz. Bildim mi?"
"Erkekler hatırlamaz olacaktı ama neyse kabul ediyorum.Küçük diğer soru için hazır mısın?"
"Yani hazır gibi" dedim
" I don't trust words, I trust actions."
"Ben kelimler yapamam güvenmem Ben eylemlere güvenirim."
"Düzgün bir cümle yap" dedi sakince
"Ben kelimelere güvenmem.Ben eylemlere güvenirim" dedim hızlıca.
"Alkış. Uslu durmasan erken ölürsün." dedi tehtitkar sesi ile.
"Tamam Yeşil göz " dedim hızlıca aslında bana bu sohbet bile yeterdi ama kitap iyi gelirdi eminim.
Kapıdan gelen "tık" sesi ile kapıya yaslanmaya son verip dimdik kapının karşısında durdum.
Yeşil göz kapıyı yavaşça açtı ve kolumdan o sıkı tutuşunu gerçekleştirdi.
Hemen yan odaya girdiğimizde ise kolumu bıraktı.
Yine aynı hızla kapıyı kilitledi ve o büyük yatağa yattı.
Oda büyüktü. Siyah büyük bir yatak vardı en dipte.Duvarlar gri idi. -1.katta olduğumuz için camı yoktu.Gri renkte kitap rafları vardı oldukça fazlalardı bir orduya yetecek kadar kitap.
"Sen konuşmaz mısın?" dedim kitaplara bakarken.
"Gerekmedikçe hayır."
"ismin ne?"
"Ne farkeder? ölürken benim ismimi sayıklamayı düşünüyorsun?
Cam bir çalışma masası vardı.Üstünde sarı mavi renklerde dosyalar felan vardı ve bir kaç ıvır zıvır.
"Beni neden kaçırdın?"
"Kurbanımla bu kadar uzun konuşmam."
"Sohbet?"
"İsmimi sordun ve bende cevap verdim."
"Sohbet anlayışın bu mu?"
"sana bundan sonra sana çene diyeceğim bir susmadın."
Yataktan kalktı biraz bekledi 10 saniye kadar belki de daha az sonra geldi yanıma. Siyahla kaplanmış bir kitabı elime verdi.
"Bu hediyem olsun.Şimdi odana." dedi. Kitabı bana doğru uzatarak kitabı aldım ve yine kolumu sertçe kavradı.Kapının başına geldiğimizde cebinden anahtarı çıkarıp kapıyı açtı.
Yan odaya geçmemiz pek uzun sürmemişti zaten 2 saniye.
Sanki bir pis eşyayı kenara fırlatırmış gibi attı odaya sonra da kapıyı kitledi.
Odanın lambası düzeltilmişti yanıp sönmüyordu en azından.
Sonra tavana bir ip sabitlenmişti aşağı doğru sarkıyordu hani filmlerde kendilerini asarlarken hazırlanan ip var ya he işte aynı onun gibi.
Yerde birde küçük bir tabure vardı.
Umursamadım.Hatta eğilerek altından geçip en dipe yere yattım ve kitabı önüme koydum.
Siyahla kaplanmıştı.Gizemliydi bir kere merak etmiştim.Romantik miydi? Polisiye mi?
Ne biliyim işte ne türdü.
Kitabın ilk sayfası beyazdı ve en üste bir el yazısı vardı.maddeler halinde desem daha doğru olurdu.
"Ne bir gün önce ne bir gün sonra tam şimdi her şey hazırsa."
Yazılmıştı sonra altında da
"Bu gün ölmek varken yarın kimin umrunda"
"Abin şuan 'meşhur işleri' ile uğraşırken sen onun yerine kaçırıldın."
"Sakın gülümseme her mutluluk ölüme bir adım yaklaşman anlamına gelir."
"Ölmek kutsal bir şeydir.Yarın hesabı yapılmaz hele ki önünde bir ip var iken"
Hemen bir plan kurdum.Tabureye tekme atacaktım ve yere düşmesini sağlayacaktım.
Sonra ise şu kenarda duran sandalyedi alıp kapının önünde duracaktım.Yeşil göz kapıyı açıp içeri girdiği anda ise sandalyeyi kafasına vurup bayılmasını sağlayacaktım.Bayılınca da arabanın anahtarını alıp kaçacaktım ondan sonrası zaten kolay değil miydi?
Planımı işleme sokmak için tubureye tekme attım.Hemen ardından hızlıca sandalyeyi alıp kapının önüne geçtim.
O sıra da yan odanın kapısı açılıp kapandı.Sonra bir 'tik' sesi ile kilittin açıldığı anlaşıldı.
Kapı yavaşca açıldı ve açılmasıyla kim olduğuna bakmadan sandalyeyi kafasına vurdum.
BEKLE BENİ ÖZGÜRLÜK.
MERHABA ARKADAŞLAR
NASILDI?
BİLİYORUM KISA AMA BEKLEDİĞİM KADAR İLGİ GÖRMEDİĞİNİ DÜŞÜNÜYORUM.YA DA BİLMİYORUM DAHA ÇOK YENİ NEYSE 1K OLDUĞU ZAMAN HER HAFTA PERŞEMBE GÜNÜ DÜZENLİ BİR ŞEKİLDE ATACAĞIM AMA DAHA OKUYANI AZ OLDUĞUNDAN HAFTA DA 1 GÜN İSTEDİĞİM BİR GÜN ATTIYORUM. @Aysunkarya
Adlı okuyucuma hediye ediyorum. :-)
ESTÁ A LER
GECE'NİN FISILTISI
Ficção AdolescenteNe geldiyse başıma şu salakça oyun yüzünden gelmişti.Ben tehlikeyim diye bağırıyordu sokak adeta. Çok karanlık ve ıssız bir çıkmaz sokaktı.Bir çıt sesi bile yoktu. Sessizliğe bir kere daha lanet ettim. Yavaş adımlarla sokağa giriş yaptım. Burnuma...
