Διαβάστε το προηγούμενο κεφάλαιο όσοι δεν θυμάστε τι έγινε ❤.
Αμέσως τρέχω και κρυβομαι πίσω από μια στίβα ρούχα ... ναι Χριστίνα κρύψου σαν την ηλίθια να σε δει ο σεκιουριτας να νομίζει ότι κλεβεις μωρουδιακα. Βγαινω από την "κρυψώνα" μου και περνώ το υφακη της ντίβας και πάω στην σοφία .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- καλα εσύ δεν ειπες ότι πας μια βόλτα ; Λέει ή σοφία συνεχίζοντας να ψάχνει μανιακά κορμακια για το μωρό ..έλεος λες και αν δεν του αρέσουν δεν θα τα βάλει .
-Αμ σοφία μου..Μέσα στο μαγαζί είναι ο Θάνος ο Στέφανος και μάλλον ή γυναίκα του Στέφανου . λέω δήθεν αδιάφορα ψάχνοντας και καλά και εγώ κάτι .
Ή σοφία μόλις ακούει τα λόγια μου σταματάει απότομα και σηκώνει αργά το κεφάλι της με κοιτάει με ύφος "realy now?"
-μου κανείς πλάκα τωρα ;
-ναι βέβαια ..βλέπεις να γελάει κανείς ; Πάμε να φύγουμε αλλιώς θα του σπασω το κεφάλι σε μικρααα μικρά κομματάκια . λέω και της χαμογελαω σαν τον τζόκερ.
Ή σοφία συμφωνεί και κάνουμε μεταβολή να φύγουμε και πέφτουμε πάνω στον Στεφανο.
Αστο Χριστίνα δεν σε θέλει σημερα κοπέλα μου , δεν είναι ή μερα σου , ή εβδομάδα σου , ο μήνας σου τέλος Πάντον .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μείναμε να κοιταζομαστε στα μάτια, μόλις κοίταξα τα μάτια του τα ξέχασα όλα , τόσο όμορφα αλλά σημερα κάπως μελαγχολικά. Λες να του λειπω καθόλου; Μπα αυτός τώρα περιμένει διάδοχο εμενα θα σκέφτεται;!
"Γεια σας κύριε Σταύρου" λέω και πάω να φύγω αλλά με πιάνει από τον αγκώνα .
"Με παρακολουθείς;" ρωτάει απότομα .
"Ξεκαβαλα από το καλάμι, θα σπάσει και θα σου μπει πουθενά ''
Το πρόσωπο του αγριευει παραπάνω και φαινόταν σαν να έχει θυμώσει μαζί μου. Τραβάω το χέρι μου και περνώ την σοφία για να φύγουμε από το μαγαζί , και τον άκουσα να φωνάζει
"Δεν τελειώσαμε."
Μακάρι.
Όταν βγήκαμε από το μαγαζί ή σοφία άρχησε να γελάει με αυτό που του είπα , και μετά άρχισε να μου λέει για την ξινή του Στέφανου. Δεν αντεχα να ακούω άλλο γιαυτό το πράγμα , ο Στέφανος μου να κρατάει το μωρό τους και να είναι χαρούμενος.. Τουλάχιστον θα είναι χαρούμενος..
Όταν επιτέλους φτάσαμε σπίτι πεσαμε και οι δύο ξέρες για ύπνο και το επόμενο πρωί ξυπνησαμε από το κουδούνι. Με την σοφία βγηκαμε από τα δωμάτια μας ταυτόχρονα έχοντας και οι δύο την ίδια απορία , ποιος είναι.
Προχωρώ πρώτη προς την εξώπορτα και χωρίς να το πολύ σκεφτώ την ανοίγω και βλέπω ένα ζευγάρι καφέ μάτια , τα καφέ αυτά μάτια που λατρεύω !
Μόλις με βλέπει και κοιτάει και την Σόφια δίπλα μου μπαίνει μέσα, με αρπάζει από το χέρι και πριν πρόλαβω να αντιδρασω εχουμε κλειδωθεί μέσα στο δωμάτιο μου . Με έχει κολλήσει πάνω στην πόρτα και με κοιτάει κατάματα. Θέλω τόσο πολύ να τον φιλησω , θέλω τόσο να τον αγγιξω αλλά όχι είναι με άλλη και αυτή ή άλλη δυστυχώς έχει το παιδί του στην κοιλιά της ..άρα όλα χάθηκαν. Όσο σκεφτόμουν όλα αυτά κοιτουσα το πάτωμα δεν είχα το θαρρος να τον κοιτάξω ξέροντας ότι μπορεί να είναι και η τελευταία φορά.
-Κοιτά με ! Λέει τρυφερά
- Δεν θέλω .
-Κοιτά με που να πάρει ο διαολος ,κοιτά με ,Χριστίνα σαγαπαω γαμωτο , μην μου το κανείς αυτό , μην με διώχνεις μακρυά σου σε παρακαλώ.
Τον διωχνω;! Πάει καλά αυτός ήταν με άλλη, αυτός την άφησε έγκυο και τώρα ετοιμάζεται να την παντρευτεί και έχει και το θράσος να λέει οτι μαγαπαει.
-Δεν είναι έτσι ή αγάπη γαμω το. Φυγε! ΤΩΡΑ.
. . Το κεφάλαιο τελείωσε , μικρό ξέρω , άργησα πααααρα πολύ και πραγματικά συγνώμη αλλά είχα ξεχάσει τελείως το Both sides που τόσο πολύ λατρεύω...Τι λετε να γινει αναμεσα στους προταγωνιστες μας; ...Λοιπόν όσοι και όσες διαβάζετε ακόμα την ιστορια θέλω να σας ενημερωσω ότι σε λίγα κεφάλαια ή ιστορία θα φτάσει στο τέλος της .. Μην σας ζαλιζω θα τα πούμε ξανά σε λίγες μέρες ..
