Ink And Flower Crowns{Larry Stylinson}

N E G E N

~Louis POV~

"Ik ga zo je kleren ophalen," Zeg ik tegen Harry, die op de bank televisie zit te kijken. Ik grinnik zachtjes wanneer ik hem mee hoor lachen met het programma dat hij kijkt. Het klonk
ontzettend schattig. "Dat zou heel fijn zijn," Zegt Harry terug, en ik zwaai nog naar hem voordat ik de deur van mijn appartement uit loop.

Ik rij op mijn motor richting Harry's huis. Zou zijn moeder daar zijn? Wat zou ze doen als ik ineens voor haar deur sta? Ik probeer er niet te veel aan denken en focus op de weg, aangezien ik bijna niets kan zien door mijn helm omdat het regent.

Als ik aan kom bij zijn huis, zie ik dat er geen auto op de oprit staat. Zijn moeder was er gelukkig niet. Maar hoe kom ik nu binnen? Ik kijk of er ergens een raam open staat. En met puur toeval, zie ik dat het raam op Harry's kamer open staat. Wat een geluk, dacht ik in mezelf. Nu moet ik nog naar boven klimmen.

Ik klim naar boven via de regenpijp -wat nog niet zo makkelijk is als het lijkt. Ik lijk wel op een prins, die zijn grote liefde wil redden. Alleen was Harry er helaas niet bij. Ik klim door het raam naar binnen en val bijna op mijn gezicht, waardoor mijn reflexen meteen wakker worden.

Ik grijp een aantal kleren uit zijn kast en prop die in een tas, die ik de hele tijd om mijn nek heb gehouden tijdens het klimmen via de regenpijp. Ik vraag me af hoe ik er uit zou zien in een van zijn truien. Harry was tenslotte een stuk kleiner dan mij. Zachtjes pak ik een grote zwarte trui uit de tas en trek hem over mijn kleren aan. Ik grinnikte. Ik zag er totaal niet uit in zijn stijl, maar bij hem stond het ontzettend schattig.

Zachtjes laat ik mezelf weer naar beneden glijden en land weer op mijn voeten. Met de trui nog steeds aan, spring ik op mijn motor en rij terug naar mijn appartement, waar Harry waarschijnlijk met Babs en Dwergje ligt te knuffelen. Ik bloos al bij de gedachte en giechel zachtjes.

"Harry! Ik ben er weer!" Roep ik
als ik de deur van mijn appartement open. Harry kijkt op en glimlacht. "Hey," Antwoord hij. Mijn hart gaat zo erg tekeer, als ik Babs op zijn schoot zie liggen. Het is zo ongelofelijk schattig.

"Ik heb je kleren," Zeg ik vervolgens. "Dankjewel Louis!" Zegt hij blij. Ik glimlach. "Je mag zo lang blijven als je wil."

"Dus wat wil je vandaag gaan doen?" Vraag ik aan Harry. "Weet ik niet," Antwoord hij. "Sorry, ik ben niet zo goed in keuzes maken." Harry plukt verlegen aan zijn vingernagels. Zijn wangetjes worden baby roze, wat er lief uit ziet. En zijn lippen, zijn groene ogen, die er nu dof uit zien zodat ik weet dat hij gehuild heeft en- Louis! Waarom is dit het enige waar ik aan kan denken als ik bij hem ben?

"Laten we iets leuks maken voor ons appartement," Zeg ik. Zei ik nou ons appartement?

~Harry POV~

Een uurtje later hebben we allerlei dekens bij elkaar gezocht en er een reuze tent van gemaakt in de woonkamer. We hebben er allemaal kerstlampjes in gehangen zodat het er gezelliger uit zag. We hebben alle matrassen die we in zijn appartement en berging hebben gevonden en hebben die in de tent gelegd wat lekker zacht ligt. Ook hebben we alle kussens erin gegooid en zeker 10 dekens toegevoegd.

'Gaan we nu eten? Ik heb honger.' Zegt Louis die op de bank ploft die we aan de kant hebben geschoven.

'Wat eten we dan?' Vraag ik nieuwsgierig.

'Hmm, wat dacht je van stampot?' Mijn ogen lichten op.

'Lekker!' We lopen samen naar de keuken en Louis begint met het klaarmaken van de stampot. Ik ga op het aanrecht zitten en zodra hij even niet oplet steel ik spekjes uit de pan omdat ze zo lekker zijn dat ik ze niet kan laten liggen.

'Hé! Niet van de spekjes eten! Dadelijk hebben we niets meer voor in de stampot!' Hij slaat mijn hand weg bij de pan zodra hij mij door heeft en ik begin te lachen.