B&W poetry

μοναξια

Απλα ειναι φορες που νιωθω οτι ειμαι μονη μου,

ακομη κι αν ξερω οτι υπαρχουν ανθρωποι που νοιαζονται για μενα 

αλλα σκεφτομαι τοσο αρνητικα για τα παντα γυρω μου 

κι αυτο με φοβιζει

Ειναι αυτο το συναισθημα που σε πνιγει ,που με το παραμικρο νομιζεις οτι ο κοσμος σου διαλυεται

οτι φευγουν ολοι απο γυρω σου επειδη εισαι ετσι οπως εισαι,

εσυ εχεις το προβλημα,

εσυ εισαι λαθως

 και πρεπει να αλλαξεις για να εισαι αρεστη στους αλλους,

δεν μπορεις να ζητησεις τα ρεστα απο καποιον γιατι δεν σε συμπαθει

 γιατι ουτε εσυ σε συμπαθεις.

Σκεφτεσαι οτι στο τελος κανενας δεν θα ειναι διπλα σου

οτι πρεπει να αρχιζεις να βασιζεσαι μονο στον εαυτο σου 

γιατι ολοι φευγουν

και τα ατομα που νομιζες οτι θα ειναι παρων σε καθε στιγμη της ζωης σου απλα φευγουν ,

και απο την αλλη δεν θες να κλειστεις στον εαυτο σου 

και θες να εχεις καποιον 

αλλα φοβασαι

 Βαζεις μια μασκα για να μην δουν οι αλλοι τα κομματια σου

 και μενεις ακομα πιο μονη.

Το εχεις νιωσει;