His Soon To Be Hubby (BoyxBoy) #1 +COMPLETED+

Special Chapter. (pt.4)

Hi, Talkshit ko no? Sabi ko 3 parts lang ang last chapter. Pero ngayon? Eto nanaman ako. May isa nanaman. Hahaha, sorna?

Anyway, enjoy.

WARNING: Kulang sa emosyon. Maraming typos. Maraming wrong grammar. Sorry na. 

SPECIAL CHAPTER PT.4: Leaf and Lux. 

QUINN:

Reality.

If reality strikes us. Wala na tayong laban. Kapag si tadhana nanaman ang nag biro. Lagot nanaman.

Naalala ko ang tanong ko dati kay mommy kung ano ang pinaka masakit na karanasan niya sa buhay niya.

"Pinaka masakit na nangyari sa buhay ko? Ayun 'yung muntikan na tayong iwan ng papa niyo dahil may minahal siyang iba."

Iyak ako ng iyak nun. Akala ko ay ayun na ang pinaka masaklap na pangyayari sa buhay namin nila mommy. Sa buhay ko. Akala konga din na ang pinaka masaklap na nangyari sa buhay ko ay 'yung nagka sakit ako at hindi ko na mapapakasalan si Fall.

Pero hindi pala.

Hindi pala iyon ang pinaka masakit.

Ito pala. Ito pala ang pinaka masakit na mangyayari sa buhay ko. Life continues. Ang inakala nating pinaka masaya at pinaka malungkot na alaala ay mapapalitan din pala agad ng panibago at mas masakit na alaala pa ang ibibigay.

"I wanted to introduce to you your fiancé--- Quinn." Naalala ko pa kung papaano ngumiti si mommy--- tita Kira nun habang pinakikilala ka niya sa akin.

Naalala ko din 'yung gulat sa mukha mo nun at ang pag tutol mo. Pero wala ka ng nagawa dahil ayaw mong mag hirap. Ayaw mong mawalan.

"Let's have a deal."

Naalala ko pa nun na pumayag ako na makipag deal sayo kapalit lang ng kaligayahan ko na hindi mo maibigay-bigay. Ang saya-saya ko. Sabi ko, ayun na 'yung way para mas mapalapit ako sayo.

"Never kitang magugustuhan."

Akala ko ang mga katagang 'yan ang pinaka masakit na narinig ko sa buong buhay ko. But I was wrong. Hindi pala. Mas may sasakit pala.

"I'm sorry Quinn--- but please, give me a second chance---"

Alam mo 'yun? Pagka tapos kong masaktan at iyakan 'yung ginawa mo sa akin sa loob ng cr ng school. 'Yung sobrang duguan na ako at halos ikamatay ko na. 'yung galit ko sayo ay biglang nawala ng manghingi ka ng second chance at mag sorry.

Heaven.

"Quinn. . . I love you."

That day. That day is the day I thought was the happiest day. 'Yung araw na 'yun ay 'yung araw na umuwi kang lasing na lasing at halikan ako. Ang saya-saya ko nun. Dahil ang lalaking pinapangarap kong maka usap. Makilala. Maging kaibigan lang. Ay naging soon to be hubby ko na. Hinahalikan pa ako. Ang saya. Ang saya-saya ko.

"Kelan pa naging lalake si Elaine?"

Naalala mo pa? 'Yung araw na hinatid ako ni kuya Brix sa bahay? Imbis na matakot ako ay sobrang saya ang nararamdaman ko nun. Kase, pakiramdam ko nagseselos ka sa kan'ya. Na si kuya Brix lang ang kasama ko at nagalit ka dahil nag sinungaling akong si Elaine talaga ang kasama ko.

"Tita, give me a second chance... Promise po, ipapakita ko po sa inyo na deserving ako para kay Quinn."

Naalala din ba itong katagang ito? Ayan 'yung sinabi mo sa harapan ng magulang ko. Nung pinigilan mo kaming umalis sa restaurant na siyang palabas lang din ng magulang mo at magulang ko? Grabe 'yun. Grabeng grabe.