YAŞAMAK İÇİN MAFYA

Anket

Selamınaleyküm sevgili okurların uzun güzel bir bölüm oldu sanırım.inşallah beğenirsiniz. İyi okumalar...

Her şeyin çok garip olduğunun farkındaydım.ölmemek için birisine yardım etmenin,meleğimin dünyada benle konuşuyor olmasının,bana işkence edilmesi,en saçma ve en önemlisi de bana işkence eden bir mafyaya yardım etmek zorunda olduğumdu.ilk başta her ne kadar kolay olacağını düşünsemde şimdi kolay olduğunu hiç sanmıyordum.daha onun ihtiyacının ne olduğunu benim nasıl yardım edeceğimi hiç bilmiyordum.açıkçası şu andan itibaren de bilmek istemiyordum.

Birden düşünürken odaklandığım yerde hareketlilik görmemle gözlerimi açıp kapattıktan sonra bunun bir el olduğunu fark etmiştim.koray daldığımı fark etmiş olacakki beni kendime getirmeye çalışıyordu.başımı iki yana salladıktan sonra kendimi toparlamıştım ve hem karnımdaki hem de bileğimdeki acıyı hissetmeye başlamıştım.

Koray kolundaki saate baktıktan sonra konuştu.

-tam yirmi sekiz dakikadır yere bakıyorsun.

-kusura bakma bir an şoka girdim de.

Koray gülüp cevap verdi.

-şokta değilde daha çok BİM de gibiydin.

Yaptığı espri denemeyecek iğrenç lafa karşılık yüzümü buruşturup ona baktığımda gülümsüyordu.sanırım burada gülmemi bekliyordu ama ben pek gülen birisi değildim özellikle bu espri-iğrenç- konularında.

-şey...artık şu karnıma ve bileğime bakarsan sevinicem.

-haklısın.hem abimede bir hesap sormalıyım.

Bir kaç dakika sonra beni kocaman bir odaya yollayıp hemşiresiyle birlikte gelmişti koray.benim isteğimle hemşire karnıma bakmış,korayda bileğime bakmıştı.

Bileğim sarılıp karnım kremlendikten sonra koray biraz uzanmamı istemişti ama ben reddetip gitmek istemiştim.başkasının evinde kalmam hiç hoş olmazdı.benim gibi birisine kesinlikle uygun değildi.gitmeden önce hemşireyi odadan çıkartıp konuşmaya başlamıştık.

-şimdi diyorsun ki bir mafyaya yardım nasıl ediceğini bilmiyorsun?

-evet aynen öyle.

-o zaman yardımcı olmak için en baştan ele alıyım...eskiden yani bundan uç sene önce Abim hiç böyle acımasız,vurdumduymaz,psikopat bir tip değildi.

-peki ne oldu da değişti?

-bir dakika sözümü kesmeki anlatıyım.

Ağzıma görünmez bir fermuar çektikten sonra pür dikkat koraya odaklanmıştım.

-üç yıl önce babam vefat etti ve bu abimi büyük bir yıkıma uğrattı.babam Abim için pahabiçilmez biriydi.tabi hâliyle o günde kendine bir söz verdi.babamı öldürenleri ömrünün sonuna kadar affetmicek ve onları da rahat bırakmayacaktı.bu sözü yüzünden şimdi babam gibi mafya oldu ve babamı öldürenleri aramaya başladı.

-buldu mu peki?

-hayır şu ana kadar babamın çoğu düşmanını gözü dönerek yerlebir etti.ama daha bulamadı.yani hâlâ arıyor.bulana kadarda aramaya devam edicek.

Başımı anladığımı belli edercesine sallarken bir yandanda düşünüyordum.ben şimdi bu gözü dönmüş mafyaya nasıl yardım edebilirdimki özellikle bu konuda.bir akrabası veya sevdiği,saydığı birisi değildim sonuçta.birden karşısına çıkıpta."dur yapma bırak intikam almaya çalışma!Allaha havale et!" diyemezdim ya.hem desem bile ciddiye niye alsındıki.