...Κεφαλαιο 19

9.4K 554 11
                                    

Καλλιροη.

Άνοιξα τα μάτια μου και τέντωσα το κορμι μου..ο καναπές ηταν πολυ άβολος..ρολαρα τα μάτια μου προσπαθοντας να καθαρίσω υην θολούρα και δυο μπράτσα έσφυξαν την γυμνή μου μέση.

Κοίταξα διπλα και ειδα τον Πδυσσεα να κοιμάται τοσο γλυκα...
Τον κοιτούσα και διαπίστωσα οτι θα μπορούσα να το κανω αυτο μια αιωνιότητα.
"Θα με ματιασεις.."ακούστηκε η φωνή του..πιο βατια απο πτι συνήθως και αγουροξυπνημένη..ενα γελάκι μου ξέφυγε..
"Δεν το ηθελα αλλα τα καλη σου δεν με αφήνουν.."
Ειπα και πήγα να σηκωθώ.
"Που νομιζεις πτι πας;"

"Δεν θα πάμε στην Σχολή;"
"Οχι μικρη μου..οχι δεν θα πάμε..θα πάμε βόλτα..σιγά μην πάω..έχουμε και τα ιδιαίτερα μην το ξεχνάς.."μου ειπε πονηρά και κόκκινησα..η χθεσινή νύχτα ηταν τελεια..ενιωσα το ποσό ταιριάζω μαζι του..τα αμοιβαία αισθήματα..

"Θα μου κανεις πολλα ιδιαίτερα κυριε Λοχαγε;"
"Μου αρεσει αυτο..να το λες πιο συχνά,νιώθω εξουσία και ναι θα σου κανω παρα πολλα μεχρι να γίνεις άπιαστη."
Ειπε καη χαμογέλασα.
"Μμμ ωραία κυριε Λοχαγε."
Σκαρφάλωσα πανω του και αρχισα να τον φιλάω,το κινητο ακούστηκε και Επεισης η βρισιά απο το στομα του Οδυσσέα..κατεβηκα απο πανω του και του έδωσα το κινητο.
"Έλα,Τάσο μου τι κανεις,ναι καλα...ναι την έλαβα..αλλα δεν μπορω να δεχτώ...νομιζω ειχα γινει σαφής τη προηγούμενη φορα..θα περάσω απο το απόγευμα..ναι,ενταξει..τα λεμε."

Έκλεισε το κινητο και περίμενα να μου πει κατι.
"Με θελουν στο στράτευμα..για Λοχαγό..δεν θελω να πάω..μωρό μου,ο τελευταίος πόλεμος μου εχει στοιχήσει..δεν μπορω να το κανω ξανα αυτο.Δεν μπορω να κρατήσω ξανα όπλο στα χέρια μου..να σκότωσω και άλλες αθώες ψυχές,ναι ειμαι δολοφόνος...ετσι νιωθω τουλάχιστον..δεν θα το αφησω αυτο ετσι..θα τερματίσω το θεμα σήμερα."

Μου άφησε ενα φιλί στο κεφάλι και με κοίταξε βαθιά στα μάτια.
"Δεν μπορω να χάσω αλλα άτομα γύρω μου..για αυτο δεν μπορω να το κανω.."

Έγνεψα και τον φίλησα..λογικό να εχει τραύματα,εχει περάσει πολλα.Τον καταλαβαινω.
"Άντε πήγαινε να ετοιμαστείς..εγω πάω μια σπίτι μου και μετα θα περάσω να σε πάρω ενταξει;"
"Ναι.."τον αγκαλιασα και του έδωσα ενα φιλί..που κράτησε μεχτι να χρειαστεί να αναπνεύσουμε.

Αφου εφυγε αποφάσισα να ετοιμαστώ.
Φόρεσα ενα μαυρο πουλόβερ και ενα τζιν απλό με μερικά σκασίματα..μαύρα αρβύλακια και απο πανω το μαυρο τζάκετ μου..

ΠειθαρχίαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora