"Work! Work! Work! Work! Work! Isnsjwhw Hausb hweuwr see me hakayqc. Dirt! Dirt! Dirt! Dirt! Dirt!" Schreeuwde Samira luid terwijl ze aan het twerken was en haar lange pijpen krullen door de lucht heen gooide.
Nouhaila die het filmde, en ik zat droog te kijken hoe Samira zich weer zonodig moest uitsloven. In tegenstelling tot mij gaat zij echt met de tijd mee.
Mij zie je echt niet me billen heen en weer gooien. Ik schoot in de lach en keek ze hoofdschuddend aan. Gekke meisjes zijn het ook, echt waar.
"Oké, saffi! Genoeg!" Riep ik en deed de tv uit waarop de videoclip van een of andere Rihanna afspeelde. Samira keek me boos aan en deed haar haar in een staartje. Ze is helemaal rood joh.
Ze plofte naast me op de bank en trok haar t-shirt tot boven haar navel. "Het is warm man, teeeering." Zuchtte ze.
"Hoe laat vertrekt Soukaina eigenlijk?" Vroeg Nouhaila plotseling, Samira keek me raar aan. Ik heb het nog niet aan haar verteld, dat durfde ik niet.
Soukaina en Samira zijn twee handen op een buik aangezien ze samen bij Crazy Baba vastzaten maar Soukaina kan niet langer bij mij in huis blijven.
Het levert alleen maar meer problemen op eerlijk gezegd, Nourredine en ik hebben geen privacy meer sinds ze bij ons in huis is. Kan daar niet tegen.
"Waar gaat Soukaina naar toe?" Vroeg Samira verbaasd, nog niets wetend. "Ze gaat voor een tijdje naar Marokko." Zei ik voorzichtig, Samira zat recht op.
"Daar heeft ze niks over verteld, hoezo gaat ze opeens naar Marokko? Wat heeft zij daar te zoeken?" Ik haalde mijn schouders op, "Misschien vindt ze nog familie daar.. Alles kan toch?"
"Waarom gaat ze naar Marokko?" Ik keek Nouhaila aan, die mij weer aan keek. "Soukaina levert alleen maar problemen op Samira, het brengt het huwelijk van je zusje op het spel."
Samira keek naar Nouhaila en weer naar mij, "Zeg wollah jij bent jaloers op de band die Soukaina en Nourredine hebben?!" Schreeuwde ze woedend.
En ik vraag me af waar al die woede vandaan komt, "Ja en dat is niet zo raar ook aangezien ze uit een hoerenhuis komt, of wel?! Ik kan het haar niet kwalijk nemen maar ze is niks anders gewend.." Floepte er opeens uit.
Geschrokken sloeg ik mijn hand voor mijn mond, Samira keek me vol ongeloof aan en pakte haar tas op.
"Jij moet vooral niet vergeten waar je vandaan komt Saloua, laat dit alles wat je nu hebt niet naar je bol stijgen!"
Ze liep de woonkamer uit en sloeg de deur keihard achter zich dicht. Ik slaakte een diepe zucht, dat hoefde ik inderdaad echt niet zeggen maar ja..
"Je ging te ver man." Zei Nouhaila en schudde met haar hoofd."Ik kan er niks aandoen Nouh, ze haalt echt het slechtste uit me naar boven terwijl ik eigenlijk echt van haar hou vanwege wat we samen hebben meegemaakt maar als Samira getrouwd is zal ze begrijpen hoe ik me voel.."
Nouhaila slaakte een diepe zucht, "Dat zal ook niet lang meer duren." Ik knikte, "Denk het ook niet maar mijn vader wijst letterlijk iedereen af. Ik denk dat hij bang is haar kwijt te raken net als wat mij is overkomen.."
Nouhaila knikte, "Dat hij je nog een keer heeft laten trouwen zegt al heel wat, i mean als dit alles mijn dochter was overkomen he." Ik knikte en deed mijn haar in een knotje. "Hoe zal het zijn om een dochter te hebben?"
Nouhaila haalde haar schouders op, "Tariq en ik blijven het maar proberen." Ik schoot in de lach, "Ghair In Sha Allah, alles op zijn tijd lieverd."
"Maar hoe gaat het tussen jou en Nourredine dan?" Vroeg ze, ik slaakte een diepe zucht. "Het gaat goed maar.. Wissal heeft een paar domme dingen over hem gezegd die me dwars zitten."
Nouhaila zat gelijk recht op en hing als het ware bijna aan mijn lippen. "Wat dan? Zeg snel!" Zei ze nieuwsgierig, "Nour is de laatste tijd een beetje afstandelijk naar Nourredine toe. En ik heb geen idee waarom, maar het zit ons beide wel dwars. Snap je, oké dus ik kwam van Jaouad zijn.."
"Waaaaat?!" Schreeuwde Nouhaila luid, "Sssst a hoofd, ik vertel daar later meer over ja." Siste ik boos, ze knikte hevig. "Saffi, dus ik kwam thuis aan en Wissal had Nour huilend in haar armen vast.. Toen we hem eindelijk in slaap hadden gekregen zei ze me dat Nour bang is voor Nourredine maar ze kon niet eens vertellen waarom. Daarna kwam ze met een rotverhaaltje dat Nourredine haar heeft verkracht en iemand heeft vermoord maar dat slaat dus echt nergens op."
Nouhaila knikte, "Hij kan ver gaan maar dit zou hij nooit doen, en hij is de meest loyale persoon die ik ken." Ik knikte, "Hij zou zoiets nooit doen."
"Mohim wat deed je bij Jaouad zijn osso?" Ik slaakte weer een diepe zucht en legde haar heel het verhaal uit. "Dus je wilt erachter komen wat er gebeurd is met Jaouad en waar hij is?"
Ik knikte, "Ik wil goed afscheid van hem kunnen nemen want zo vind ik er geen rust bij.. Echt niet. Jaouad en ik hebben teveel meegemaakt.."
Nouhaila trok me van de bank af, "Ik ga je helpen." Zei ze vastberaden, "we gaan dat huis helemaal overhoop halen want nu wil ik het ook weten lieverd."
Ik haalde mijn haar uit het knotje en liet het over mijn schouders vallen. We liepen samen naar de gang en trokken onze schoenen aan, mijn hart klopte nu al tot in mijn keel. Wat gaan we daar zien? Wat gaan we meemaken?
Een half uur later stonden we voor de poort van Jaouad zijn villa, "We kunnen beter snel zijn voor dat iemand ons ziet en het morgen in de krant staat." Zei ik helemaal gespannen.
Ze knikte hevig en trok me de voor tuin in, gauw deed ik de deur open en liep naar binnen. Letterlijk alles in dit huis kwelt aan me door de herinneringen.
Alles vormt een herinnering, onze trouwfoto's die nog staan opgehangen of de spulletjes die we samen hebben gehaald. Alles, letterlijk alles!
"Zoek jij boven en ik beneden?" Ik knikte en liep voorzichtig de trap op naar boven, mijn hart klopte tot in mijn keel. Ik wil nu gewoon overgeven.
Ik kan al deze spanning niet aan, puur omdat ik niet weet wat ik kan tegen komen. Of als het überhaupt veilig is.
Met trillende handen deed ik de deurhendel van de slaapkamer open.
Alles is nog precies hetzelfde, net als op onze huwelijksnacht. Ik schudde met mijn hoofd, dat kan toch helemaal niet? Ik liep naar het bed en schudde de deken die er op lag door elkaar.
Ik haalde de kussen van het bed af, mijn ogen vielen op een foto. Ik keerde de foto om en zag tot mijn schrik de foto die gestolen is, in ons oude huis.
Mijn hart begon sneller en sneller te kloppen, ik heb het gevoel dat alles in mijn lichaam het zowat gaat begeven van de spanning. Hoe komt die foto hier? Wie heeft er bij mij ingebroken? En hoe heeft die gene die foto hier naar toe gebracht? Nee, de vraag is waarom?
