Divane Aşık

Bir gün, bir âşık sevgilisinin kapısına giderek, kapısını
çaldı. İçerideki sevgilisi:
''Kim o? '' Âşık:
''Kapıyı çalan benim.'' Bunun üzerine sevgili,
''Git kapımdan, senin içeriye girme zamanın daha gelmemiş. Benim aşk soframda hamlara yer yok'' diyerek kapıyı açmadı.
Kişiyi olgunlaştıran, nifaktan kurtaran, ayrılığın verdiği
ıstıraptır. Sevgilinin kapısından geri çevrilen âşık, yollara
düştü. Tam bir yıl ayrılık acısıyla yandı, sevgili hasreti çekti.
Ayrılık acısıyla piştikten sonra, sevgilinin evi etrafında dolaşmaya başladı. Cesaretini topladı. Sevgiliyi incitecek bir söz söylememe özenini göstererek, edeple kapının halkasını vurdu. Sevgili içeriden, ''Kapıyı çalan kim?'' diye sordu. Âşık,
''Ey gönlümü almış olan güzel! Kapıdaki sensin'' dedi.
Sevgili, ''Mademki sen ben olmuşsun, gir içeri. Gönül evi
dardır. İkiliğe ise, yer yoktur'' diyerek aşığı evine aldı.