Tuba28 ve Azra-25
Bu bölüm de okuyucularim da benim gibi hisler içindelerse
Uyanmaları için yazacağım
İnsanlara çok güveniyoruz öyle değil mi
Zaten bu yüzden hep kaybeden biz olduk
Sonra o güvendiğin kişiler gün geldi yediğin içtiğin ve hatta
Beraber ağlayip ta gülduğunuz arkadaslariniz
Şimdi yaninizda yok demi bi bakin arkaniza var mi ??
Öyle zamanlar gelir ki o büyük savaşlrarin üstesinden
Gelirsiniz ama tek....
Bazilarimiz atlariz bu olayi bazilari da (antideprosyan )
Kullanır, atlatamazsiniz..Güvendiğniz dağlara kar yağdi. O büyük üstesinden gelebildiginiz
Savaşta en büyük düşmaniniz o beraber ağlayipta güldüğunuz insanlar
Olur.....sonra Karşina bir başka birisi çikar kiz veya erkek
Hic farketmez. Tam güveneciğimiz anda İç Sesimiz dayanamayıp
Ne çabuk unuttun bundan önce olanlari nasil guvenirsin der
İşte o iç ses sizede diyorsa bir daha üzülmemek için dinleyin...varsin
Yalniz kalin.. (Gerçek kardeşlerin gitmez onlar caninizin parçasidir) unutmayin
GÜVENMEYİN.....
Bu hayatta eğer birine güvenmek istiyorsan git öz kardeşine güven
Ne olursa olsun ne kadar kavga edersen et canin parçasidir o kardeşin.
Üveye (dışardakilere) güvendin de ne oldu En büyük düşmanin çıkmadi mi
Bak bekliyor kardeşin veya ablan veya da abin senin sevgine senin Gülmene
Senin ilgine muhtaç belki de... eeee neden o zaman gidipte sevginizi dışardaki
Ne yediği belirsiz insanlara veriyorsunuz ki.... ( bende buna dahil)
BU BÖLÜMÜ CANIMIN PARÇASİ ABLAMA
ARMAĞAN EDİYORUM ....SİZDE KİYMET BİLMENİZ DİLEĞİYLE
HOŞÇAKALINNN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSKUN
PoetryCümlelerim hayatımı anlatiyor, tamamen. Susuyorum....İnsanlara nefret kusuyorum... Hayattan nefret ettim hep Yaşamayı saçma buldum. Belki de insanlar hayatı kirletiyordu ha? Kendim de konuşacak cesareti bulamazken birden cesaret kapımi caldı Merhab...
