The Last Vampire Princess
#23 in Vampire : Highest Rank as of July.
Simple at maayos lang ang pamumuhay ni Ivy Zachary kasama ang kanyang Tito. Ngunit isang araw ay kinailangan nyang lumipat ng paaralan. Sa Dark's Academy. Ang lu...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
The Last Vampire Princess
Chapter 1: Past's
Ivy Zachary's POV (10 years old)
Freedom. Yun lang naman ang kailangan ko, but my family can't give it to me. Hindi ako makalabas sa Villa namin, dapat laging may kasamang ganto, ganyan. I want my freedom. Gusto kong makipaglaro sa ibang mga bata, hindi yung puro mga pinsan ko lang. Gusto kong makapunta ng Amusement Parks. Gusto kong makipag-kaibigan sa mga bata sa labas ng Villa namin. I want my freedom. I want to be free.
Pero hindi nila ako hinahayaang makuha ang freedom na gusto ko. Bakit?
Because I'm a vampire. My dad told me na I'm a vampire daw. Na hindi ako pwedeng makipag-kaibigan sa mga tao dahil baka daw mapapahamak ako. Zachary's always telling me na bad daw ang mga humans. Sila daw kasi ang pumatay sa Mommy and Tita ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong maniwala sa kanila.
I need to have a proof na hindi naman talaga bad ang mga tao like what dad's saying. Kaya one night, tumakas ako sa Villa namin. 11:45P.M. I was alone walking to a street hanggang sa may nakita akong group of boys. I think they were around 20's. They were drinking something na hindi ko alam kung ano ang tawag. Nung nakita nila ako na nakatingin sa kakaibang iniinom nila, they called me at pinalapit sa kanila.
"Ano po yan?" -tanong ko sa kanila habang nakatingin pa rin sa kung ano mang tawag sa iniinom nila.
"Pare walang muwang yan hahahaha! Painomin mo na." -sabi pa ng isa sa kanila.
Binigyan nila ako ng isang maliit na baso na may laman ng kung ano man yung iniinom nila. Agad ko naman itong ininom. Sobrang pakla ng lasa nito. Para akong masusuka na ewan. Pero hindi ko na pinansin kung ano man ang lasa nito. Basta kailangan ko lang makuha yung proof na kailangan ko.
"Mga kuya, hindi naman po kayo bad diba?" -tanong ko sa kanila.
"Oo naman hahaha! Wag kang mag-alala bata, hindi kami bad." -sagot ng isa sa kanila.
"So, hindi po kayo ang pumatay sa Mommy and Tita ko? Hindi po kayo galit saming mga vampires?" -tanong ko pa ulit sa kanila.
"Naka-drugs ata yan pre! Bampira daw? Hahahaha!" -sabi nung isa sa katabi nya.
"Hoy bata! Hindi kami mamamatay tao, at walang bampira! Kung ano ano pinagsasabi nito! Hahahaha!" -natatawang sagot sakin nung nag-painom sa'kin.
Malapit ng mag-alas dose. Bakit ayaw nilang maniwala sa'kin? Bampira naman kami ah? Pati nga ako bampira naman talaga eh.
"Huh? Bampira po kami!" -pumatak ang alas dose at biglang lumabas ang pangil ko. Pinakita ko iyon sa kanila, simigaw lang sila ng malakas at tumakbo.
