Trust (One Direction Fanfic)

No! I love her!

Hey allemaal! Sorry als het lang duurde voor ik terug een hoofdstuk had gepost! Ik wil even meedelen dat ik wat tijdsprongetjes ga maken omdat ik niet echt graag schrijf over begrafenissen enzo... Dus daarom gaat het allemaal een beetje snel gaan.. I hope you'll like it!

--------------------------------------------

De volgende dagen duurde precies eeuwen. Echt ik zweer het je het waren de ergste dagen van mijn hele leven! Beeld het je maar in. Je bent net 18 jaar en je moeder komt om bij een ongeval, heel je wereld stort in en je moet nog eens een perfecte begrafenis regelen... Een hel! Maar ik heb ongelofelijk veel steun gehad van Charlotte en de boys, natuurlijk het meeste van Harry.

Soms vraag ik me af waarom ik dit verdien? Bevriend zijn met de Harry Styles. En niet zomaar bevriend maar gewoon ongelofelijk close. Waarom verdien ik dit? Waaraan!?

Ik lig wakker in bed en denk dus aan deze dingen. Vandaag was de begrafenis. Ik heb ontzettend hard moeten huilen... En dan krijg je nog eens te maken met papz en fans. Geloof je op zo'n moment is dat niet leuk! Ik weet wel dat de fans het goed bedoelen en de papz gewoon hun werk doen, maar dan nog.

Harry heeft de hele dag mijn hand vast gehad. Serieus hij heeft ze geen secondenlang los gelaten. Ik ben zo blij dat hij er was. Ongelofelijk. Maar nu, wanneer ik graag in zijn armen zou willen liggen, nu, nu is hij er niet. Hij moest ongelofelijk dringend naar Simon en het management en natuurlijk begrijp ik dat dat voor gaat. Maar het is raar sinds Harry terug is heb ik nog geen minuut zonder hem doorgebracht.

Harry's P.o.v.

Daarnet belde Simon me opeens op omdat ik onmiddellijk naar hem moest komen. Ik had geen idee waarom, nu nog steeds niet, maar het leek haast te hebben. Ik parkeer m'n Range Rover voor Simon's huis en sprint naar de deurbel. Na nog geen halve minuut later gaat de deur open. Normaal duurt het een half uur voor hier iemand opendoet.

"Hey, Simon!" Zeg ik.

"Hey, Harry. Kom snel binnen." Zegt Simon niet al te goed gezind precies.

"Wat is er nou zo dringend?"

"Ga eerst even zitten." Zegt hij terwijl hij zijn laptop erbij neemt.

"Oke, wil je het me nu eindelijk vertellen?" Vraag ik zenuwachtig.

"Wel, wie is dit Harry?" Vraagt hij terwijl hij zijn laptop naar me toe draait. Op jet scherm staat een foto van mij en Emma vandaag op de begrafenis hand in hand.

"Ow, Dat is Emma!" Zeg ik blij.

"Ah, dat meisje waar je het in het interview over had?"

"Ja , dat meisje. Ze is m'n beste vriendin."

"Zeker niks meer Harry?" Vraagt hij serieus. Onee, ik begin te blozen.

"Harry is er meer!?"

"Ne-nee, er is niks meer."

"Zou je het willen?"

Ik knik licht als antwoord.

"Haal daar maar niks van in je hoofd! Jij gaat echt niet daten met een onbekend meisje!"

"Wat heb jij nu te beslissen over met wie ik date?" Ik ben heel kwaad maar ik probeer me in te houden.

"Heel veel! Ik ben je baas en ik beslis dat!"

"Simon, met wie ik date is privé daar beslis jij niet over!"

"Toch wel!"

"Vergeet het, ik hou van haar! Zij is heel m'n leven."

"Ownee, dat gaat slecht zijn voor je carrière. Jij hebt morgenavond een date met Taylor Swift!"

"Wat, met dat mormel. Dus niet maat. Ik heb Emma trouwens belooft bij haar te zijn morgen."

"Nou zet dat maar uit je hoofd! Jij gaat daten met Taylor Swift! Zo word 1D populairder in Amerika en Taylor in Europa!"

"F*ck you gast! Ik ga niet met haar om." Roep ik daarna ren ik weg naar de voordeur mijn auto in.

Een keer in de auto barst ik in tranen uit. Wil dit nu zeggen dat ik tussen Emma en mijn carrière moet kiezen? Emma of One Direction? Ik mag er niet aan denken! Zou ik Emma gewoon nu vertellen wat ik voor haar voel? Nee Harry! Niet doen, misschien red je het wel. Date een paar dagen met die Taylor en dump haar dan.

Hrrrr, ik weet het niet... Als ik Em's slaapkamer binnenkom zie ik dat ze al slaapt. Heel voorzichtig kruip ik bij haar in bed. Ik geef ze een kusje op haar voorhoofd en neem haar in m'n armen. Zo val ook ik in slaap. Een slaap met een verschrikkelijke nachtmerrie over Taylor...

***** nachtmerrie *****

Ik zit samen met taylor aan een tafeltje in een restaurant. Ze kijkt me met een verliefde blik aan.

"Ik ben blij dat we hier zijn." Zegt ze.

"Euhm, ik ook." Zeg ik tegen m'n zin.

"Zo ik heb geen honger laten we naar het park gaan." Stelt ze voor.

"Okay." Mompel ik alweer tegen m'n zin.

Even later wandelen we door het park. Tot ik opeens vast word gepakt.

"Laat me los!" Schreeuw ik.

"Ik dacht het niet!" Zegt Taylor.

"Laat me gaan, b*tch." Roep ik.

Opeens kust ze me. Ik probeer me zo hard als ik kan weg te duwen maar het lukt me niet. En daar ergens wat verder zie ik haar opeens. Emma. Daar staat ze. En ze kijkt naar ons. Onee. Ik begin te stampen en te roepen maar niks helpt. Taylor heeft me in haar macht. Emma loopt huilend weg. Ik begin ook te huilen.

"Emma, wacht help!" Roep ik nog.

"Te laat!" Zegt Taylor.

En nu, nu heb ik de schrik van m'n leven. Taylor is een vampier...

***** nachtmerrie over *****

Hijgend word ik wakker. Dit was simpel weg eng. Emma is ook wakker, door mij.

"Harry, Harry, rustig het was maar een droom." Zegt ze.

"Ik weet het." Zucht ik.

"Wil je erover praten?"

Het liefst van al zou ik haar alles willen vertellen maar dat gaat niet. Daarom knik ik nee.

"Oke dan, ga maar gewoon terug slapen. Ik ben bij je." Fluistert ze.

Even later vallen we terug in slaap. Deze keer, gelukkig, een droomloze slaap.

----------------------------------------

Oke dit was het dus... Ik vrees dat het niet zo goed is... Dus laat aub iets weten wat jullie ervan vinden! Ik hou van goede commentaren maar slechte dingen mogen altijd gezegd worden.

Je leert uit je fouten!

Vote/comment/fan

Mc xxx