Marrying The Arrogant-Seducer [R-18]

Chapter 4

PAKIRAMDAM ni Mando ay tumigil ang pag-ikot ng mundo at bumaba ang isang anghel mula sa langit. Palapit ito sa kinaroroonan niya. Nililipad ng hangin ang mahaba at bahagyang kulot nitong buhok. Mahinhin na naglalakad habang bahagyang nakangiti ito sa kanya. Napakaganda nito sa lampas tuhod na puti at bulaklakin nitong bestida.

"Mando, meet Erlinda, my fiancee. Erlinda this is Mando, my best friend," pagpapakilala ni Kris sa babaeng kasama nito.

Animo nagising naman si Mando sa sandaling pagkakawala sa sarili.

"H-Hi... I-I'm Armando but my friends calls me Mando," nauutal pa niyang paglalahad ng kamay sa dalagang kasama ng matalik na kaibigan.

Nakangiti na inabot ng dalaga ang kamay ni Armando. "Ako naman si Erlinda. Ikinagagalak kong makilala ka, Mando... "

"Tama nga si Kris... Napakaganda mo nga," aniya dito na hindi napigilan ang sarili na paluguran ang magandang dalagang kaharap.

Bigla namang pinamulahan ng pisngi nito si Erlinda.

"S-Salamat!"

Ganoon sila unang nagkakilala ni Erlinda. Hindi man maamin ni Mando ay talagang tinamaan siya sa fiancee ng matalik na kaibigan. Hindi niya akalain na maiinlove siya sa isang babaeng noon lang naman niya nakita. Love at first sight kung tawagin pa nga ng nakararami.

Tama naman kasi si Kris. Iba nga ang kagandahan ni Erlinda. Kahit napakasimple nito ay may kakaiba itong ganda na hindi niya nakita sa ibang mga kababaihan.

Alam niyang mali dahil ikakasal na ito sa matalik niyang kaibigan ngunit hindi niya mapigilan ang mabilis na pagtibok ng puso niya para kay Erlinda. Sinubukan niyang dumestansiya sa tuwing nasa asyenda ng mga Cordoval si Erlinda ay nakukuntento na lang siya sa pagtanaw dito mula sa malayo. Natatakot din kasi siya sa sariling nararamdaman. Kung bakit naman kasi titibok na rin lang ang puso niya ay sa babae pang hindi niya pwedeng mahalin dahil ikakasal na ito sa matalik niyang kaibigan.

Ngunit pilit man siyang umiwas ay talagang pinagtatagpo sila ng tadhana. Minsan na mangaso siya at mapadpad sa asyenda na pag-aari na pala ng pamilya ni Erlinda natagpuan niya ang dalaga na naliligo sa isang ilog. Napakaganda nito. Para itong isang diwata na naliligo sa napakalinaw na tubig sa gitna ng kagubatan.

Aalis na lang sana siya para umiwas nang may makita siyang bagay na lumalangoy papunta sa direction ng dalaga, ilanng dipa mula dito.

"Shit!" bulalas niya sabay takbo at lundag papunta sa tubig kung saan naroon si Erlinda.

Gulat na gulat naman si Erlinda. Nagsisigaw siya ng may lalaking bigla na lang sumulpot mula sa kung saan. Walang nangangahas na pumunta sa bahaging iyon ng ilog dahil mahigpit niya iyong ipinagbabawal. Siya lamang ang pwedeng pumunta doon. Ang sino mang lumabag ay may kaakibat na parusa mula sa kanyang Papa. Kaya sa takot ng mga tauhan na saktan ng Papa niya ay walang nangangahas na sumuway sa utos niya. Kaya malaya siyang naliligo doon ng kahit manipis lang na saplot sa katawan ang suot. Kaya ganun na lamang ang pagkagulat niya ng may lalaking bigla nalamang tumalon mula sa kung saan.

Agad siyang lumangoy papunta sa pangpang at nagkukumahog na kinuha ang tuwalyang nasa ibabaw ng bato at ipinulupot niya sa katawan. Tapos ay pumulot siya ng bato at ibinato sa kung sino mang pangahas na lalaking nasa tubig parin hanggang ngayon. Tinamaan naman niya ito sa likod na nagpasigaw.

"Araaayyyy!" hiya nito.

Muli siyang pumulot ng bato. "Sino ka at bakit ka nandito?" magkasunod na tanong niya habang nakahamba na muling batohin ito ng mas malaking bato sa pagkakataong ito.

Nagulat siya ng humarap ang lalaki sa kanya. Hawak nito sa isang kamay ang isang walang buhay na ahas, mga isang dipa yata ang haba.

"Iniligtas na nga kita mula sa ahas na 'to. Papatayin mo pa ako?" anito at inihagis malapit sa kanya ang makamandag na ahas na hawak nito kanina.