Oyandım .. Amma başqa yerdə...Tanımadığım yer,səs və gözlərimi qamaşdıran günəş....İlk dəfə idi belə sevinirdim...Xestəxanada olduğuma görə yox,günəşi belə görfüyümə görə...Amma ...Nə olduda mən bura gəldim kim gətirdi niyə axı niyə mən burdayam? Məni öllllllməyə.....".Günəş Asyayeva -necəsiz? Niyə axı özünüzə qıymağa çalışdınız? Siz hələ çox gəngsiniz hələ 24yaşınız var" deyəndə sanki ürəyimə bir qılınc zərbəsi vuruldu.. Dönməyə belə, başımı çeviribdə ona -illər sonra taptığım bacıma baxmaq belə istəmədim..istədim, amma olmadı.Sadəcə sarı saçları olduğunu gördüm...
Ümid məni bağışla bunu sənə etdiyim üçün..bağışla oldu..ölsəm bəlkə qurtularam deyə düşündüm..İndi səni ,əlini tutduğum çün xoşbəxtəm. Tut əlimi heç buraxmamaq şertile...
