Ο γαμπρός το έσκασε

Κεφάλαιο 37

Οδυσσέας

Η συμπεριφορά της Αντιγόνης με προβλημάτισε. Ποτέ στον παρελθόν, σε παρόμοιες περιστάσεις ζήλιας δεν αντιδρούσε τόσο κτητικά πάνω μου και μάλιστα το φλερτ που δεχόμουν ήταν προκλητικό... με την Βερόνικα δεν συμβαίνει τίποτα. Είναι απλά ένα εργατικό και σεβαστό κορίτσι το οποίο κάνει εξαίσια την δουλειά που του αναθέτω, οι σχέσεις μας είναι άκρος τυπικές και ομολογουμένως η ίδια κρατάει μια απόσταση γιατί από όσα έχω καταλάβει αυτός είναι ο χαρακτήρας της.

Πίστευα πως η Αντιγόνη θα είχε καταλάβει την οικειότητα που της έδειχνα στις αρχές μα μάλλον ήμουν λάθος, έχω εκθέσει το κορίτσι άθελα μου μεν, θέλημα δε. Πρέπει όμως να της δείξω το αντίθετο, είναι κρίμα να την βλέπει σαν αντίπαλο, είμαι σίγουρος πως αν την γνωρίσει και βγάλει αυτές τις ανούσιες ιδέες από το μυαλό της θα μπορούσε άνετα να κάνει μια αρκετά καλή παρέα μαζί της. Βέβαια, η Παναγιώτα με έχει προειδοποιήσει για όλο αυτό μιας και οι ορμόνες της θα την επηρεάζουν αρκετά συχνά... και οι εκρήξεις της θα ποικίλουν όσον αφορά την διάθεση της, τη μια στιγμή θα μπορεί να κλαίει και την άλλοι να γελάει μέχρι δακρύων. Υπομονή, άλλη έξι μήνες περίπου μας έμειναν και όλα με τον καιρό θα ξανά γυρίσουν στον ρυθμό τους... σχεδόν όλα, μιας και θα έχουμε έναν μικρό μπόμπιρα στην αγκαλιά μας. Καλά, δεν ξέρουμε ακόμη αν θα είναι μπόμπιρας... αλλά εγώ το αισθάνομαι!

Τελειώνω με την χαρτούρα και σήμερα... Κοιτάζοντας την ώρα είναι σχετικά νωρίς. Υπέροχα! Θα πάρω την Αντιγόνη και θα πάμε για φαγητό, να ξεφύγουμε από τα συνηθισμένα και ίσως να κάνουμε έναν ήρεμο και ουσιαστικό διάλογο για εμάς τους δύο και την σχέση μας... της είμαι πιστός και θέλω να μη αμφιβάλει ποτέ για αυτό. Είναι μοναδική για εμένα. Σηκώνομαι και μαζεύω τα πράγματα μου γρήγορα, τακτοποιώ ότι είναι περιττό στα γρήγορα και βγαίνω από το γραφείο μου. Η Βερόνικα βρίσκεται ακόμη στο γραφείο της και την καληνυχτίζω... λέει μια τυπική καληνύχτα όπως κάθε βράδυ και προχωράω προς το γραφείο της Αντιγόνης.

Μετά από έναν μικρό διάλογο μεταξύ μας, σηκώνεται χαμογελαστή και ετοιμάζεται για να φύγουμε. Η διάθεση της είναι κάπως πιο καλή από πριν και χαίρομαι... δεν θέλω να μου ταράζεται, αλλά ούτε να μου είναι στεναχωρημένη. Βασικά, όλο το σκηνικό που προηγήθηκε δεν θέλω να ξανά συμβεί. Δεν μου αρέσει να της φωνάζω, δεν το αντέχω να μαλώνουμε μεταξύ μας τόσο έντονα. Βγαίνοντας από το δικό της γραφείο παρατηρώ το γρήγορο και αδιάφορο βλέμμα της προς την Βερόνικα...