Cifer Lead Me to Hell (My Guardian is Fresh From Hell SEQUEL)

EPILOGUE

{ E P I L O G U E }

//Cifer’s Point of View//

“Nagustuhan mo ba rito?” 

Hindi ko alam kung paano ko sasagutin. Hindi ko kasi alam kung ano ‘yung eksaktong salita na sasabihin ko para maiparamdam at maipakita ko talagang sobrang saya ko. Para maiparating ko na talagang napakaganda ng paraiso Niya rito. Para maipaalam ang labis-labis na galak na nadarama ko. Hindi ko alam kung paano magiging perpekto sa harapan Niya. 

Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin ako makapaniwala na makakatunton ako rito. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan at ginawa kong hindi kanais-nais sa paningin Niya, hindi ko pa rin talaga inaasahang tatanggapin Niya ako sa kaharian Niya. Sa napakaganda at napaka-perpektong tahanan Niya—katulad Niya. 

Bigla tuloy akong nakaramdam ng hiya. Dahil alam ko naman kung saan ako galing. Alam ko namang punong-puno ng kasalanan ang buong pagkatao ko pero tignan niyo naman! Nakaharap ko pa rin Siya! 

Teka, sino nga bang tinutukoy ko? 

Walang iba—ang kalaban ni Satan. Ang hindi kapani-paniwalang tumanggap sa akin dito sa kalangitan. Ang Diyos. 

Sobrang nakakagulat at nakakapagtaka kung bakit nandito ako ngayon at kaharap Siya—ako na isang demonyo at nagtratrabaho para kay Satan, haharap sa Diyos? Sino namang maniniwala roon? Pati nga ako e hindi pa rin makapaniwala sa kinalalagyan ko ngayon. Pilit kong kinukumbinse ang sarili kong panaginip lang ‘to kaso, hindi e! Ito nga o! Kakagising ko lang, pagkagising ko nandito na ‘ko sa paraiso Niya tapos kaharap ko na siya! Sobrang… hindi talaga ako makapaniwala e! Hindi ko alam kung bakit ako nandito, kung paano ako napunta rito! Nung huli akong magising e tandang-tanda ko pa nung dinukot ako ni Satan papalayo kay Star…

Hala! Si Star! 

Bigla akong nakaramdam ng taranta at pag-aalala dahil naaalala ko si Astarotte. Naiwan siya run ng hindi maayos! Nasaktan siya! Sigurado akong hindi pa rin maayos ang pakiramdam niya! Kamusta na kaya siya?! Sana naman maayos na siya! Sana… sana… hindi na niya maalala lahat ng nangyari kanina. Lahat ng nasaksihan niya kanina sana mabura sa isipan niya. Sigurado akong made-depress lang siya kung patuloy niya ‘yung iisipin. Sigurado ako, umiiyak siya. 

At wala man lang akong magawa… 

Iniwan ko siya! Wala man lang ako sa tabi niya! Ano ba naman Cifer! Dapat kasi nilabanan mo si Satan nun e! Dapat nilabanan mo para hindi naiwan si Star!! 

“Anak?” 

Agad akong napatingin sa Kanya nang marinig ko ang tinig Niya. 

Anak.

Tinawag niya akong anak?