فيروز

32

الحلقه الثانيه والثلاثون

فيروز عند الدكتور

نايمه على الشزلونج وعمار وقف وراء ستاره ومش باين

الدكتور : لسه بتشوفى الحلم

فيروز : بس المرادى شوفت عمار كمان

الدكتور باستغراب : عمار

فيروز بداءت تحكيله الحلم وقد ايه كانت حسه بالامان معاه

الدكتور : انتى بتحبى عمار

فيروز سكتت ومردتشى عليه

الدكتور : ايه هتخبى عليه ...انا دكتورك وكاتم اسرارك

فيروز بكسوف : اه

الدكتور : بتحسى معاه بايه

فيروز : بحس انى فرحانه لمجرد انى اشوفه بحس انى مرتاحه ومطمنه حساه عيلتى بشوف فيه كل الناس اخويا وابويا وامى ...ببقى عاوزه اشوفه طول الوقت واقل كلمه منه بتبسطنى

الدكتور : يعنى هو عوضك عن عيلتك

فيروز : بصراحه كلهم عوضونى عن عيلتى ماما مها وريناد ويوسف كلهم بحبهم ومن غيرهم كنت هضيع ... بس عمار احساسى بيه حاجه تانيه ... احساس مش عارفه اوصفه بجد

الدكتور : طيب ليه طلبتى من عمار يلاقى اهلك بدام مرتاحه معاهم

فيروز : عشان افهم انا مين ....انا مش فيروز انا حد تانى انا مش عرفاه ..عاوزه لما اعترفله بحبى ابقى عارفه انا مين ...مش مجرد وحده لاقها فى الشارع ملهاش ولا اصل ولا اهل

الدكتور : طيب نرجع تانى للحلم ... مفتكرتيش مين الرجل العجوز ده

فيروز بخوف : لاء ومش عاوزه افتكر

الدكتور : طيب غمضى عينك كده وحاولى تركزى فى كلامى وتحكيلى هتشوفى ايه

فيروز غمضت عينها

الدكتور : استرخى خالص وخدى نفس عميق ومتفكريش غير فاللى هقولهولك

فيروز حاولت تعمل كده

الدكتور : انتى صغيره قاعده فى بيتك بتلعبى وبتجرى فى كل مكان

فيروز بتحاول بس مش شايفه اى حاجه غير الضلمه

فيروز بضيق : مش عارفه

الدكتور : حاولى تركزى يا فيروز ... حاولى

الدكتور : انتى فى اوضتك وبتجرى وبتلعبى ومبسوطه ... وبتلعبى مع ابن الجيران

فيروز شافت قدامها ولد قاعدعلى السلم وبيعيط قربت منه

فيروز : بتعيط ليه

الولد : ماما وبابا راحو عند ربنا

فيروز بداءت تتكلم بصوت عالى : هو بيعيط