Mr. and Ms. Perfect

Chapter 10: "The Adarna Bird. . . ."

I found myself sitting inside a movie theater with a popcorn and soda. Hindi ko alam kung tama ba na nanunuod kami ng horror movie sa pinaka-unang date kuno namin. Nilingon ko sya and he's concentrating sa kasalukuyang scene. Napamangot ako and decided to focus on the movie as well, nang biglang lumabas yung multo sa eksena at sa sobrang gulat, muntik nang tumapon lahat ng popcorn sa sinehan. Napakapit ako sa braso ni Alvin and pressed my face on it as if I'll be protected by that from any of the ghosts na pwedeng lamabas sa malaking screen.  I realized it was a wrong move. I can smell him and sobrang bango nya. Namula ako sa naiisip saka sinaway ang sarili. I felt embarrassed and irritated sa paggiging distracted ko. I distanced myself but he pulled me back saka nya ako inakbayan. I tried pushing him.

"Sshhhh. . . Someone's watching us. . " and he smelled my hair. Nakuha ko naman agad sinabi nya. Sinubuan nya ako ng popcorn so i felt obliged to do the same to him para mas maging kapani-paniwala ang pag-arte namin. Natapos ang movie at parang dun lang ako nakahinga nang maluwag. Di ko kasi maintindihan ang kabog ng dibdib ko kanina habang halos magkaakap na kaming dalawa.

Nasa labas na kami ng sinehan nang biglang hawakan nya ang kamay ko and hilain ako palayo. Pumila kami sa counter kung san magbabayad para makapag occupy ng isang  karaoke room. Binigyan kami nung babae sa counter ng card na may room number saka namin yun hinanap. Nung makapasok na kami sa loob saka sya nagsalita.

"Look, you're not helping. "

Nainis ako sa narinig." Excuse me?? "

" Someone's following us. Simula pa nung sunduin kita sa bahay nyo alam ko na may sumusunod satin, taking pictures and probably, videos of us. Kaya kita dinala dito because this room is soundproof and hindi nila tayo basta basta makukuhanan kasi maliit lang bintana dito. I hate to tell you this pero di rin tayo pwedeng dumito lang ng matagal at baka makahalata sila. People from PNPS aren't stupid. They're writers. They can tell if we're faking this or not so you better cooperate, if you want this DONE. " Hindi naman nya ako sinisagawan pero mariin nyang sinasabi sakin yun. Parang kumirot yung puso ko sa idea na minamadali nya tong matapos. HURT?!! Nababaliw na ata ako. I sighed and stared at him seriously. Tama naman sya. I should get a hold of myself at baka mauwi pa sa wala ang lahat. I hate the idea of having my schoolmates see me dating someone at baka isipin nila na lalambot na ako pero nandito na to eh, and ito lang ang paraan para maibalik ang kaayusan ng mga clubs sa school.

Lalambot? ASA! Besides, wala naman nagbago sa pakikitungo ko sa kanilang lahat.

Yung pakikipag-date ko ngayon ay isang malaking balita sa school. Kilala ako ng lahat na hindi basta-basta nakikipag-date sa kahit sino sa mga nanliligaw sakin. Alam nila na hindi ko priority ang ganitong klase ng relationship at hindi ako mabilis magkagusto sa isang lalake. There're few who tried sending me flowers and stuffs and even tried asking me out but it's always a NO for me. There're bastards as well na nagpustahan pa kung sino makakapagpasagot sakin but those freshmen know nothing!  My ligawan history is never a secret sa school because I am one of those important figure where everyone talks about, alam kong bawat-kilos ko mabilis nila makita and I can't afford to make mistakes. I don't want them to think I am weak because I am definitely not. This must look as real as possible. Kailangan umayos na ako this time! So I ended up cheering myself. I can feel my spirit back already.

++++++++++++
ALVIN's POV:
++++++++++++

She sighed at para bang natauhan sa sinabi ko. Nakatitig sya sakin pero mukang nasa malayo ang isip nya. Tumikhim ako and iniba ang topic.

"Why don't you sing? " I offered. She just smirked at me as if hinahamon nya ako.

" Baka mahiya kanang kumanta, wag nalang. . "