အခန်းရှေ့မှာ ရပ်ပီး တံခါးကို ဖွင့်သင့်မဖွင့်သင့်
စဉ်းစားနေမိသေးတယ်...
ဒီနေရာဟာ သူလာလို့မရတဲ့နေရာမှမဟုတ်တာ..
Krisစိတ်တင်းပီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့
"အော် သားရောက်လာတာကိုး! "
Mr Kim သူ့ကိုကြည့်သော အကြည့်တွေကအပြစ်တင်နေသလိုလို....
Mrs Kimရဲ့အသံကရော့ရဲရဲ မျက်နှာလဲသိသိသာသာပျက်နေကာ....
"ဘာဖြစ်တာလဲ"
ခပ်တိုးတိုးသူ့အသံကို သူပင်အမြင်ကတ်မိသည်...
"သားငယ်လေးက ပိန်းဥနဲ့မတည့်ဘူး သူနဲ့မတည့်တာတွေစားမိရင် Allgericဖြစ်ရော
သက်သာသြားမွာပါ မနက်ဖြန် လောက်ကျရင် ဆေးရုံကဆင်းလို့ရပါလိမ့်မယ်"
အော် သူကြိုက်သောအရာဟာ Chanyeolအတွက်အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေတယ်တဲ့....
Sehunက သူ့ကိုတချက်ကြည့်ကာ ဘာမွမပြောသေးသော်လည်း....
"မတည့်ဘူးဆိုတာ မပြောတဲ့ Yeolကိုလဲ အံ့သြမိတယ်
က်နော်ကလဲ ရုပ်ရှင်ရုံထဲကထွက်ဖို့အချိန်ကြာနေသေးတာ ခုနမွOxygen ပ်ိုက်ဖြုတ်ထားရတာ"
သူ့ကို အပြစ်တင်နေသလိုလို သူ့ဘာသာပြောနေသလိုလို
စကားတွေကို သူ ဘာမှပြန်မပြောမိပဲ ခုတင်ပေါ်မှကောင်လေးကို ကြည့်မိသည်....
အျမဲလိုလို နီရဲနေသော နှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာ ဖြူဖျော့နေပီး လဲလျောင်း နေသော ပုံရိပ်ဟာ သူ့ရင်ကို နာကျင်စေသလိုလို...
အို ဒါဟာ သနားတဲ့စိတ်နေမှာပါ....
"အင်း'!"
"Yeol သက်သာရဲ့လား"
ခေါင်းလေးသာ ညိတ်ပြပီး Mrs Kimတို့ဘက်လှည့်ကာ စိတ်မပူစေရန်အားတင်းပြုံးပြသော အပြုံးမျက်နှာလေးက သူ့ဆီအကြည့်ရောက်လာတော့ နှုတ်ခမ်းတွေ တင်းတင်းစေ့ပီး ချက်ချင်းအကြည့်လွှဲသွားသည်.....
"Sehunna မင်းပြန်တော့လေ ကြီးြက်ိ်းတို့ရောက်နေပီပဲ မင်းအိမ်ကစိတ်ပူနေလိမ့်မယ်"
"အင်းပါ ငါတအောင့်နေရင်ပြန်မွာ မနက်က်မွ အစောကြီး လာခဲ့မယ်နော်"
