ACI DİRENİŞ

Bölüm 1

Sıradan bir gündü. Annem yine sabah erkenden kalkıp işe gitmişti. Acar ise daha uyuyordu. Acar dediğim üvey babam . Şerefsiz pislik .

Banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım. Mutfağa geçtim. Birşeyler yiyecek ve gidecektim bu lanet olası evden.

Buzdolabında yumurta çıkartacakken Acar uyanıp yanıma geldi.

---Banada yumurta çıkar yavrum.

--- Şimdi uğraşamam senle. Birşeyler yiyip gideceğim .

---Nereye gidiyon kız .

---SANANE!! diyip bağırmıştım.

--- Hiçbir yere gidemezsin . Bugün senle işimiz var güzelim.

---Allah belanı versin senin hayvan . Bana hiçbir zaman dokunamayacaksın.

Dedim ve kapıya yöneldim. Kapı açılmıyordu. Kilitlemişti .

---Bunu mu arıyosun güzelim?

--- Anahtarı ver hemen. Yoksa cenazen çıkar bu evden .

--- Yok yaa . Gel buraya bebeğim. Diyip üstüme geliyordu.

Salona doğru koştum . Nereye gideceğimi bilmiyordum . Duvarda sıkıştırdı beni .

---Bugün bu iş bitecek demiştim. Dedi ve sert bir tokat attı bana .

Yere savrulmuştum.

Yerde sürünürken sehpanın üstünde vazo vardı. Onu elime alıp hızla ayağa kalktım . Kafasına geçirecekken elimi tuttu ve vazoyu elimden alıp yere attı. Üstüme gelmeye başladı yine. Bu sefer bende mutfağa koştum . Arkamdan geliyordu ağır adımlarla . Kafasına koymuştu bana tecavuz etmeyi . Nasıl olsa onun olacağımı ve biryere kaçamayacağımı düşünüyordu herhalde. Hızla çekmeceyi açıp onun kurban bıçağını aldım . Çünkü Acar bir kasaptı. Herzaman hayvanları vahşice keserdi. Birazdan bende onu kesecektim!

Mutfağa geldi . Elimdeki bıçağı görünce rengi atmıştı . Böyle birşey yapacağımı beklemiyordu

---Bırak kız o bıçağı .

---Bıçakları yeni bilemiştin. Bakalım keskinler mi!

Dedim ve kalbine sapladım.

Artık bir katildim.