--- Niall's P.O.V. ---
'When Sarah gets back to Harry, she never locks the door. Once she's inside the four of us must make a lot of noise. Harry pushes Sarah on her bed and tries to, you know..' Het was even stil. 'Get into her. He'll run towards the door and locks it from the outside. This way she is no problem for us.' Een kleine smirk verscheen op mijn gezicht. 'Because we are all screaming there are probably going to be some guards who'll try to calm us down. Then we'll point to the hole and they will look through it. One of us needs to grab the gun and point it towards the other guards, unless there are no other guards.' Zei ik terwijl ik mijn wenkbrauw optrek. 'There's is no city outside this place so we have to run or drive, but at least be together. All the time.' Voegde ik toe. Dit leek ons allen een top plan, nu nog wachten op het juiste moment.
--- Danée's P.O.V. ---
Nadat ik de telefoon had opgehangen, openende ik mijn agenda en markeerde de datum. Ik stond achter mijn besluit. Het was tijd om de was buiten te hangen, het was immers lekker weer vandaag. Ik haalde de groene wasmand op uit de bijkeuken en tilde hem op mijn schouder. Eenmaal buiten zette ik een muziekje op en hing de was op. Het was een mooie dag.
De klok sloeg 2 uur en ik startte de auto. Ik reed richting het witte ziekenhuis, slechts een paar honderd meter van ons huis maar ik was vandaag echt té moe. Ik draaide het raampje open en door de rode kurkdroge grond stegen zanddeeltjes de auto binnen. Ik kuchte ze uit. Ik parkeerde de auto in het voorste parkeervak, stapte uit en sloeg de auto deur dicht. Ik nam de zon even goed op en zwaaide de twee grote ingangsdeuren van het ziekenhuis open waar stond 'Hospital Destiny', vernoemd naar ons Child Care Centre.
--- Harry's P.O.V. ---
Mijn benen stonden strak gespannen, klaar om in beweging te komen, klaar om hier te kunnen vertrekken. De witte deur vloog open en stiletto's enterde de galmende kamer. Sarah. Ze glimlachte en liep zwoel op mij af. Elke stap die zette klonk als een echo over de houten vloer, ik voelde en rook dat ze mij naderde. Ik stak mijn arm uit en raakte haar schouder, met mijn vingertoppen liet ik haar bh afglijden. Haar donkere ogen volgden elke beweging nauwkeurig, zonder enig verzet. 'Sarah, I was so wrong..' Begon ik 'You're more than I longed for.' Ik draaide, zoals gepland, mij in een cirkelbeweging om haar heen. Ze lande op bed. Alsof de klok erop afgestemd was begon het geschreeuw op de andere kamer. Ik liet het bandje nog wat verder afzakken, liet mijn hand over haar ruwe wang glijden en fluisterde 'You may have me, but you'll never Danée.' Ik zette het op een rennen, over de houten vloer. Die kraakte bij elke beweging die ik zette, ik hoorde mijn ademhaling stijgen. Ik greep de deurklink draaide het op slot. Keek over mijn schouder naar links en gaf een scheve lach toen ik schouder aan schouder stond met Liam.
YOU ARE READING
Bangkok has them.
FanfictionVervolg op "Ghana is beautifully hard". Danée en Harry Styles verwachten hun eerste kindje samen. Echter, als de jongens van One Direction op tour zijn in Bangkok gebeurt het onmogelijke. Er wordt bedrogen, gemanipuleerd, gechanteerd en geweld gebru...
