Çatlak Kuzenler: Lise!

25♤ ATEŞ KANKA, ÜNLÜ OLMUŞUM

... Cemre'nin Ağzından Devam...

Tak bir kiremit daha kırıldı. Tak ikinci kiremit daha kırıldı. Ne mi oluyor? Başa sarıyoruz...

Açe sinsi gülümsemesiyle bana bakıp, göz kırptı. Odadan çıkınca bende arkasından gittim. En üst kat yani çatı katına gidiyordu. Ne yapacak orada bu manyak?

Çatıda ki balkona çıkıp, tepeye tırmandı. Eline bir kiremit aldı. Yere atınca ona deliymiş gibi baktım.

"in aşağıya Açe! Düşeceksin hem ne yapıyorsun sen orada?"

Bana 'bu kadar salak olamazsın'dermiş gibi baktı. "evde; annen, baban, abin benim annemi evde kim varsa aşağıya topla" dedi ve sözüne devam etti. "Açe intihar etcekmiş de"

Sıkıntıyla nefes verdim. İlk önce yengemgile yani Açe'nin evinin kapısını çaldım.

Ağlıyormuş gibi yaptım. Yengem kapıyı açınca bana bakıp, telaşla "noldu sana kuzum?"

"yenge, Açe evin tepesine çıktı 'intihar edeceğim ben' diyor"

Yengem telaşla içeriye bağırdı. "Çağkan, Şeref koşun kızım elden gidiyor!"

Bende bizim evin kapısını çaldım. Abim kapıyı açınca hemen konuşmaya başladım. "Açe intihar edecek"

Abim "he tamam" deyip, kapıyı yüzüme kapatınca kapıya şaşkınlıkla baktım.

Geri kapıyı yavaşça açıp, gözleri pörtletmiş bana bakıyordu. "ne dedin sen?"

Tane tane söyledim. "Açe. İntihar. Edecek"

Abim söylene söylene "bir bu etmediği kaldı zaten"

...

Şu anda hepimiz evin aşağısında, Açe çatıdaydı. Mahallede ki komşular filim izler gibi seyrediyorlardı. Çekirdek çitleyen bile vardı.

Yengem ağlıyor, Çağkan abim Açe'ye küfür ediyor. Amcam kaldırıma oturmuş kara kara düşünüyor. Annem komşumuzla dedikodu yapıyor, benim abim eline aldığı cipsi tabağını Açe'ye gösterip, "inersen vereceğim" diyor, babam ise Açe'ye teselli veriyor, bense yere düşen kiremitler bize kaç paraya mahal olacak onu hesaplıyorum.

Açe bağırarak "amca, Cemre okulunu değiştirmeyeceksin! Bizi ayırmaya hakkın yok!"

Babam yeni ergenler gibi atarlanarak "benim evim benim kurallarım sen karışamazsın küçük hanım!"

Açe "öyle mi? Atlarım"

Babam sinirle "atla!"

Açe bir adım atınca hepimiz çığlık attık. Şimdi bende korkmaya başlamıştım. Açe'ye korkarak baktığım da, bana göz kırptı. Herkes atlamasına odaklandığı için görmemişlerdi.

Derin bir nefes verdim. İçim rahat değildi. Cebimde ki telefonumu çıkartıp, Açe'ye mesaj attım.

- yeter bu kadar! Bizi korkutuyorsun annen çok ağlıyor başka şekilde deneyelim!

Açe annesine bakınca, yanaklarını şişirdi. Aşağıya inip, balkon kapısından içeriye girdi.

Yengem sevinçle, eve girince, amcam sinirle eve girmişti. Bende arkalarından girdim. Merdivenlerde bir 'şap' sesi duydum.

Açe'gile çıkınca, kapılarının evinin önünde. Amcam Açe'ye sinirle bakıyordu. Açe'nin sol yanağı kızarmıştı. Amcam Açe'ye bir adım atınca Çağkan abi, amcamı tuttu.

Açe bana doğru gelerek, kolumu tuttu. Kol kola merdivenlerden inerken Açe'ye sol yanağını gösterdim. "yüzün... Ne oldu?"

Açe gülümsedi. "sert duvara çarptım."

Açe bizim eve benden önce girdi. Bende arkasından girdim. Açe babamın önüne geçerek "amca biraz konuşa bilir miyiz?"

Babam sıkıntıyla ayağa kalktı. İkisi mutfağa girince bende sıkıntıyla koltuğa oturdum.

...

"Cemre!" babamın mutfaktan bana seslenmesiyle uyukladığım koltuktan kalktım.

Mutfağa girince, Açe'yle masanın sandalyelerine karşılıklı oturmuşlardı. Babam yanında ki sandalyeyi gösterdi. Babamın yanına oturunca, babam konuşmaya başladı. "yatılı okula falan gitmeyeceksin, okuluna devam ede bilirsin"

Sevinçle babama sarılınca, babam gülerek "bana sarılma, Açe'ye sarıl"

Anlamamış gibi babama baktım. Oda gülümseyerek konuşmasına devam etti. "okuluna devam etmeni, Açe sağladı."

Açe'ye sarılınca homurdanarak oda bana sarıldı.

"sabahtan beri bir şey yemedim, intihar etmek insana efor harcatıyor"

Babamla biz gülerken, Açe somurtmaya başladı.

...

Yürüyerek okula giderken, biranda önümüzde Talia, Araf ve Bukra çıktı.

Talia, Açe'ye sarılarak "iyi misin?" diye sordu. Açe gülerek "bomba gibiyim de noldu?"

Talia, Açe'den ayrıldığı zaman, Bukra Açe'yi kendine çekip, sarıldı. Bukra kafasını, Açe'nin boyun girintisine sokup, sıkıca sarıldı. Açe şaşkınlıkla Bukra'ya baktı.

Araf, Bukra'nın neden Açe'ye sarıldığını biliyormuş gibi genişçe sırıttı. Araf'a bakınca, kulağıma eğilip, "sonra anlatırım"

Kafamı salladım. Okulun bahçesine girince, herkes Açe'ye bakıp, konuşmaya başladı. Pelin ve gurubu ise gülüyorlardı. Asrın, hemen Açe'nin yanına gelip, elinde ki telefondan bir şeyler gösterdi.

Açe gülerek yanıma geldi, sırıtarak "Ateş kanka, ünlü olmuşum"

- bölüm sonu -