Vroeger op de basisschool werd ik heel erg gepest. In groep 7 hield ik een dachtboek(dagboek/dichtboek)bij. Ruim 5 jaar later aan het einde van de derde klas (nu dus) vond ik het terug. Ik heb besloten om mijn gedichten met jullie te delen. Ik weet dat ze niet heel goed zijn, maar toch. Zonde als ik de enige ben die ze zal kunnen lezen.
Mijn dachtboek is voledig in geheimschrift geschreven omdat mijn broertje altijd wou lezen in mijn dagboek XD en er staan geen datums bij, en aangezien ik iedere keer een willekeurige blz. opensloeg en begon met schrijven zal je verschillende gemoedstoestanden in mijn gedichten kunnen lezen door elkaar. Want in het begin was ik heel verdrietig en alleen, daarna wanhopig, daarna kreeg ik voor het eerst een vriendin (ja ik had geen vrienden) voor het eerst was er iemand die aardig tegen me deed, en daarna ging het steeds beter met me. Maar alles staat wel door elkaar. Sorry daarvoor. Maar goed. Ik hoop dat jullie de gedichten mooi vinden (ook al zijn ze dat niet.)
Xxx Amy.
---------------------------------------------------------------
Ik was zo wanhopig
zo verdrietig
en toen
vanuit het niks
besloot ik
om te gaan dichten
in dit boekje
en noem dit nu een dachtboek
een plek waar ik al mijn emoties kwijt kan
alleen
met al mijn gedachten
alleen
met mijn pijn
alleen
op een plek
waar ik mezelf kan zijn.
