Tears Of Love - Myla's Depression (Completed)

Kabanata 3

Toronto

"Then I succeeded!"

"That's exactly my plan, Myla."

"To make you love me like I loved you before. "

"And I succeeded, Myla."

"I made you believe that I love you."

"I'm so glad that I'm your first. Thank you, Myla. "

"Myla!"

I suddenly opened my eyes when I heard my name again. At first, I thought it was just a part of my dream but I saw Chad in front of me. Napaupo ako agad at nakita ko siyang nakatayo sa gilid ng kama ko.

"Are you okay?" Chad asked.

Pinakiramdaman ko ang sarili ko. I am sweating and my whole body is trembling.

Napatingin ako sa kamay kong nanginginig din. Ito na naman. Ilang beses muna akong huminga ng malalim. That's another way for my body to relax.

It has been a week since I met my new therapist and I need to see her twice a week. We can meet once a week pagkatapos ng ilang session pa.

"O-Oo." I uttered.

He sat beside me, he looks very worried. "It's okay not to wear comforter, Myla. The heater inside this room is always on. Iyon naman ang sinabi ni Ma'am Irene, diba?" Sabi niya, iyong therapist ko ang tinutukoy niya.

Dito na kasi ako sa bahay ni Chad nakatira ngayon. Umalis na ako sa dati kong Condo. Wala dito ang parents niya kaya ilang yaya lang ang kasama namin.

Ma'am Irene, my therapist adviced me not to be alone. Dapat daw lagi akong may kasama. Which is a little bit weird, kasi lagi naman akong mag isa talaga noon pa. Si Amy lang ang kasa kasama ko.

Hindi ako masyadong nakikinig sa mga sinasabi ng therapist noong una pero ngayon ay natutunan ko ng sundin ang mga sinasabi niya. Dahil lahat ng symptoms na sinabi ng therapist ko ay nakikita ko sa sarili ko and it is really scary. Pakiramdam ko ay nawawala na ako sa sarili ko. This is not me! I am a strong woman, bakit ganito na ako ngayon?

Tumango lang ako kay Chad.

"I know it's a bit early but you need to get up. Your parents are downstairs.."

Sa isang iglap ay parang nagising lahat ng neurons ko sa katawan. My parents are here? They must be! I missed them so much.

Dahil sa narinig ko ay agad akong bumaba. Nang makarating ako sa sala at makita ko sila ay ibang saya ang naramdaman ko.

Minsan lang silang umuwi noon and it was okay with me, pero ibang iba ang pakiramdam ko ngayon. Pakiramdam ko ay sobrang tagal ko na silang hindi nakita.

I hugged my Mom tight. Very tight.

"How are you?" Dad asked while Mom just hugged me back. Siguro ay alam na nila ang kalagayan ko.

Naupo na kami lahat sa mahabang sofa.

"Why don't you just go back home? You don't need to work here." sabi ni Mama na nasa tabi ko.

Umiling ako. "I am just fine here, Mama. I just don't know what happened to me." Sabi ko. Siguro alam din nila ang nangyari sa amin ni Travis.

I don't want to stay in our house.. dahil wala din naman akong kasama doon. Mom and Dad are staying in Singapore, anyways. Mag isa lang ako kung uuwi ako sa Pilipinas.