jimin's pov:
သူမentertainmentထဲမွေျပးထြက္လိုက္ၿပီးသူမရဲ႕ဆိုင္သို႔သာေျပးသြားလိုက္သည္
jimin: ဘယ္လိုလူနဲ႔လာေတြ႕ေနလဲမသိဘူး
သူမေရရြတ္ရင္းေခါင္းသာကုတ္မိသည္...ဟုတ္သည္ေလ သရဲလိုက္လို႔ေရွာင္ပါတယ္ဆိုမွ ဟို jungkookဆိုလား ဘာkookဆိုလား idolဆိုတဲ့လူကသူမကိုလာစြပ္စြဲေနသည္...သူမအတြက္ကံဆိုးတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ပင္ သို႔ေသာဆိုင္ေတာ့ဖြင့္ရေပဦးမည္...သူမထံုးစံအတိုင္းဆိုင္ဖြင့္၍ counterမွာထိုင္ေနသည္ ကံေကာင္းစြာပဲတစ္ေန႔လံုးေတာ့အေႏွာင့္အယွက္ကင္းကင္းနဲ႔ေနရသည္
ည7နာရီေလာက္ရွိေတာ့သူမေစာေစာျပန္ရန္စိတ္ကူးၿပီး ဆိုင္ပိတ္လိုက္သည္...ေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီးေသာ့ခတ္ကာတိုက္ခန္းဆီလမ္းေလွ်ာက္ျပန္သည္...သူမျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖုန္းေဆာ့ရင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနသည္...ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ bighit entertainmentနားေတာင္ေရာက္ေနၿပီ သူမလည္းဖုန္းျပန္ေဆာ့ကာလမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္...entertainmentကိုနည္းနည္းေက်ာ္သြားေတာ့ " ရွပ္ ရွပ္ ရွပ္ " သူမေျခသံၾကားလိုက္သည္...ဆတ္ကနဲေခါင္းေမာ့ကာလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိေန သူမတံေတြးတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိုက္ၿပီးေရွ႕လွည့္ကာဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္...သူမခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ေတာ့ေျခသံကလိုက္ၿပီးျမန္လာသည္...သူမထပ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမေနာက္ေတာ္ေတာ္အကြာမွာတစ္ကိုယ္လံုးအနက္ေရာင္ဝတ္ထားၿပီးအနက္ေရာင္ဦးထုပ္ကိုခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုသူမျမင္လိုက္သည္...သူမေခါင္းနပန္းေတြႀကီးလာသည္ ေစာေစာကလွည့္ၾကည့္လိုက္တုန္းကထိုသူမရွိ...
jimin: အဲ့ဒါသရဲမ်ားလား? လူလား?
သူမေတြးၿပီးခပ္ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ကာနားစြင့္ေနသည္..." ရွပ္ ရွပ္ " သူမေနာက္ကေျခသံထပ္ၾကားရေတာ့ သူမလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္...ခုနကလူမသူမွနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ခုေျခသံၾကားလိုက္ရတာကသူမနဲ႔နီးနီးေလး...ညကေတာ္ေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ လမ္းမီးေတြေၾကာင့္သာအလင္းေရာင္ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္...မိန္းကေလးတစ္ေယာက္တည္းလမ္းမွာ ေနာက္ကသရဲကလိုက္လာေသးသည္
jimin: ငါ့-ငါ့ ေနာက္သရဲလိုက္လာတယ္ ဟိုလူကလည္းဘာလုပ္မလို႔လဲမသိဘူး ဘုရား ဘုရား ငါ့ကိုဓားျပတိုက္မလို႔လား
