Κεφαλαιο 23

461 25 0
                                    

Στην φοτο ο Κρίστιαν 😍😍😍😍

"Δαφνη ελα να βγουμε λιγο στον κήπο βεραθηκα μέσα"

" καλα καλά" ηταν ενα απο τα πολλά βράδια που μεναμε μέσα.

Βγήκαμε στον κήπο και ειχαν ερθει και τα παιδιά. Ενοητε οι άλλοι δυο ειχαν εξαφανιστεί και ειμουν μόνη με το Κρίστιαν. Ειχαμε ξαπλώσει στις ξαπλώστρες και βλέπαμε τον ουρανό. Ειμασταν αγκαλιά. Αν και μέχρι τοτε φίλοι ηταν κατι το συνηθισμένο.

Ξαφνικά ακουσα το κουδούνι. Μα καλά ποιος ηταν σκέφτηκα που να ήξερα τι με περίμενε. Πηγα μέχρι την κάμερα και αυτο που ειδα με σόκαρε!! Ηταν εκείνος μετα απο 6 ολόκληρα χρόνια τον εβλεπα ξανά. Δεν ειχε αλλάξει καθόλου. Τον περιεργαζομουν μεσα απο την κάμερα ώσπου με εβγαλε απο τις σκέψεις μοη ο Κρίστιαν

" δεν θ ανοιξεις του ανθρώπου? Περιμένει τοση ωρα"

" Κρίστιαν το ξερω οτι θα σου φανεί περίεργο αλλα θυμασε πως γνωριστικαμε και μου χρωστας ακόμα χάρη?"

"Φυσικά μικρή"

"Ωραία θελω να κανεις το αγόρι μου για να φυγει αυτός"

"Εμ ξες δεν ειμαι σίγουρος.... εντάξει ανοιξε του"

Του ανοιξα και θυμήθηκα οτι ειμασταν ακομα με το μαγιό. Οχχχ οχχχοχχχ....

Οταν ηρθαμε σε επαφη με τον Μάνο ο Κρίστιαν με επιασε απο την μεση και με εφερε κοντά του.

" γεια σου Δάφνη! Εμμ να η Νατάσα μου ειπε οτι μένεις εδω και σκέφτηκα να ερθω να σου πω κατι πολύ σημαντικό"

"Δεν με νοιάζει τιποτα απόλυτος και θα ηθελα να φύγεις"
Καπου εκει ηταν που μπηκε και ο Κρίστιαν. Κοιτουσε το Μανο με περιεργεια και κατι μου λεγε οτι υα παιξουν ξύλο.

"Ειμαι ο Κρίστιαν... το αγόρι της Δάφνης και εσυ είσαι ο..."

"Μανος! Αγορι της?? Μα νομιζα οτι δεν ηταν με κανεναν "

" κρίμα γιατι ειναι με εμένα" εκείνη της στιγμή με μια κίνηση ο Κρίστιαν με αραπξε και με φίλησε. Ενιωθα να χανω την γη κατω απο τα πόδια μου... τι λεταλουδες στο στομάχι... τι εγκεφαλικά και τι πάθος. Ουτε που ξερω πόση ωρα φιλιωμασταν μεχρι που επρεπε να παρω ανάσα.

" Συγνώμη Δάφνη " ακουστικε και ο Μάνος ειχε εξαφανιστεί αλλα ουτε που νε ενοιαξει. Πλεον δεν ενιωθα τιποτα για αυτόν. Δεν με ενοχλούσε γιατι εξετιας του κατάλαβα τι ενιωθα για τον Κρίστιαν και δεν μπορουσα να το αφήσω να φύγει.

"Εμμ Δάφνη νομίζω πειστικε"

" Κρίστιαν ενιωσες και εσυ κατι στο φιλί μας ή μονο εγω..."

" κοιτα Δάφνη εγω νιώθω συνέχεια κάτι μονο που σε κοιτάζω"

"Κρίστιαν ενοεις πως με εχεις ερωτευτεί? "

"Απο την πρώτη στιγμή που σε είδα"

Δεν θελαμε τίποτα άλλο. Ορμηξε ο ενας στα χείλη του αλού και...

Το Παιχνιδι Του ΕρωταDonde viven las historias. Descúbrelo ahora