AGENT 012 (L.S.)

chapter 4.

Louis POV
Ik werd wakker en ging meteen naar het raam. Ik pakte het vijltje op en begon weer te vijlen. Na een tijd had ik twee tralies door. Ik zette ze gauw terug, zodat ze niet zouden kunnen ontdekken dat we gevijld hadden. Harry werd wakker.
"Goedemorgen 012" glimlachte hij.
Ik glimlachte ook.
"Goedemorgen Harry!"
De deur werd open gegooid. Er kwamen twee mannen op ons af. Harry werd bang en kroop in zijn vertrouwde hoekje.
"Opstaan!" beval een van de mannen.
Ik stond op.
"Omdraaien" beval de andere man.
Ik deed wat hij zei en wenkte dat Harry dat ook moest doen. Een man trok mijn handen op mijn rug en bond ze vast.
"Meekomen" beval de man. We liepen met ze mee naar een kamer waar ik nog niet geweest was. Er stonden een camera, twee stoelen en een zak met touw in. Dit verklaarde niet veel goeds...

Jacob kwam binnen.
"Vandaag gaan we jullie losgeldfilmpje opnemen, maar dat moet wel echt lijken, dus.. Bind Harry maar vast en neem die andere mee naar hiernaast."
Hij grijnsde breed. Harry stribbelde fel tegen terwijl hij op de stoel gezet werd, wat hem een bloedneus bezorgde. Ik werd meegenomen naar de kamer 'hiernaast'. De mannen ketenden mijn handen vast aan grote kettingen in het plafond. Toen ze klaar waren begonnen ze me te schoppen en te slaan. Ik voelde allemaal klappen in mijn maag en tegen mijn benen, waardoor ik steeds lichter in mijn hoofd werd en niet scherp meer kon zien. Op een bepaald moment stopten ze en maakten ze mijn armen los. Ze bonden mijn handen weer op mijn rug terwijl ik door mijn benen zakte. Ze trokken me ruw omhoog en namen me mee naar de kamer waar Harry was. Voordat ze naar binnen gingen, deed eentje nog een zak over mijn hoofd. Ze dumpten me op een stoel en bonden me er aan vast.
"... Misschien moeten jullie een 18-jarige niet alleen op pad laten gaan. Het is zonde... Zo'n jonge jongen... " zei Jacob. "Ik geloof dat jullie een agent kwijt waren..."
Hij trok de zak van mijn hoofd.
"Deze jongens zullen het niet overleven als jullie niet gauw het geld overmaken. U weet het, €5.000.000 euro! "
De mannen kwamen op ons af en begonnen weer met slaan. Na een paar keer werd de camera alleen op mij gericht, waarna ik flauw viel.

Liam's pov.
Ik kreeg een mailtje van een anonieme afzender. Ik opende het en zag een video staan. Ik opende de video.
" Goedemiddag. Deze jongen hier heet Harry Styles. Betaal het losgeld en zorg dat hem niks overkomt. Betaald u niet, dan overleeft hij het niet" zei een stem.
Er werd ingezoomd op de jongen. Hij zat onder de blauwe plekken en wonden. Er werd weer uitgezoomd en een deur ging open. Er kwamen twee mannen met nog een persoon binnen. De persoon was geboeid en kon duidelijk niet meer staan. Ze bonden hem vast op de tweede stoel.
"Misschien moeten jullie een 18-jarige niet alleen op pad laten gaan. Het is zonde... Zo'n jonge jongen..." zei de man weer. Hij trok de zak van het hoofd van de jongen. Ik schrok. Was dat Louis?! Hij zag eruit alsof hij ieder moment flauw kon vallen. Hij zat onder het bloed.
"Deze jongens zullen het niet overleven als jullie niet gauw het geld overmaken. U weet het, €5.000.000 euro!"
Een aantal mannen liepen op de jongens af en begonnen ze te slaan en te schoppen. Er werd alleen op Louis ingezoomd. Je zag zijn ogen omhoog rollen , waarna hij flauw viel.
Dit kan niet waar zijn! Ik drukte op de rode knop op mijn bureau, waarna er meteen 6 agenten binnenkwamen.
"Code 635! Agent 012 is ontvoerd samen met degene die hij zou bevrijden."
Ik liet het filmpje zien.
"Jullie missie is hem vinden en bevrijden. Jullie krijgen hulp van binnenuit van agent 014. Hij zal jullie laten weten waar ze zijn. Heel veel succes!"
Ze knikten en gingen mijn kamer uit.

Louis pov
Ik kwam langzaam bij. Ik deed mijn ogen open en zag iemand in de kamer zitten.
"Rustig! Ik kom je helpen! " zei hij.
Hij pakte een koffertje en kwam naar me toe. Ik kroop weg.
"Rustig maar! Ik kom je wonden verzorgen!" zei hij.
Hij trok mijn shirt uit en pakte een flesje met jodium.
"Dit kan gaan prikken!" zei hij en hij goot wat op mijn buik. Hij verbond mijn wonden en ging toen met Harry aan de slag. Ik probeerde overeind te gaan zitten, maar het lukte niet. Ik zuchtte en ging weer liggen.
"Gaat het?" vroeg de man.
Ik schudde mijn hoofd.
"Kom ik help je wel."
Hij zette zijn armen onder mijn schouders en trok me voorzichtig omhoog.
"Kun je staan?" vroeg hij.
Ik probeerde het en tot mijn verbazing lukte het.
"Probeer eens te lopen?"
Ik deed wat hij zei en begon te lopen. Ik glimlachte naar de man, die terug lachte.
"Dankjewel" mompelde ik.
"Graag gedaan!" zei de man en hij verliet de kamer.
Ik liep naar het raam en begon weer te vijlen. Na een paar uur had ik de op een na laatste tralies door gevijlt en besloot ik maar te gaan slapen.