I didn't expect this! 2

Hoofdstuk 4

Pov. Alexa
Ik sta op door een harde gil. Ik zucht en ga dan kijken. Ik zie Michael en Saar ruzie maken. "Wat is er aan de hand?" Vraag ik ongeïntresseerd eigenlijk. "Ik heb het uitgemaakt." Zegt Michael dan. Ik moet een lach onderdrukken en kijk ze aan. "Saar ga weg. Ik moest dit van het mangement. Ik haat je. Snap je dat dan niet? Je bent een make-up doos. Je bent niet lief. Je bent gewoon een slet." Zegt Michael boos tegen haar. Geamuseerd kijk ik naar hun. "Je houdt van me. Dat weet ik Michael. Probeer het niet moeilijker voor je te maken door te doen alsof ik je hart niet heb gebroken door het uit te maken." Zegt ze met een nep-medelijdend stemmetje. Ik zie Michael met zijn ogen draaien. "Als ik echt van je zou houden zou ik voor je vechten. Je bent een slet Saar. Rot nu op. Ik wil je nooit meer zien!" Roept hij nu. Nog steeds kijk ik lachend naar het spektakel. "Ugh! Jullie horen nog van mij!" Roept ze kwaad en vertrekt dan. Michael sluit de deur en dan we beginnen te lachen.

"H-haar g-gezicht." Zeg ik hikkend van het lachen. "H-hilarisch." Zegt Michael ook hikkend van het lachen. "Wat is er aan de hand?" Vraagt Ashton met een slaapkop. "H-het i-is u-uit t-tussen h-hun." Zeg ik nog steeds lachend. Ashton begint te lachen en doet een klein vreugde dansje. Michael en ik beginnen mee te doen. "We zijn eindelijk van die slet af!" Roept Michael door het hele hotel volgens mij. Ashton en ik kijken hem even verbaasd aan en dan beginnen we te lachen. We blijven dansen tot de anderen binnen komen.

"Wat the...? Wil ik het wel weten?" Vraagt Daisy lachend en we knikken. Iedereen kijkt ons vragend aan. "Het is uit tussen Saar en mij." Zegt Michael lachend en we beginnen allemaal te dansen. We zetten muziek op en zingen en dansen mee.

Lachend gaan we dan naar beneden het restaurant voor ontbijt. Wat ondertussen al middag-eten is geworden. Veel mensen kijk ons wéér raar aan. Maar ik heb geleerd dat ik me daar niks van moet aantrekken. Dat ik gewoon mezelf mag zijn en de andere moeten maar kijken dan. I don't care anymore. Spijtig genoeg slaagt mijn humeur snel om als ik datzelfde meisje weer zie zitten. Maxelle ziet haar ook en schud weer haar hoofd en veegt ruw een traan weg. Ik beslis om deze keer naar haar toe te gaan. Naar Maxelle, niet het meisje.

"Wat is er aan de hand?" Vraag ik bezorgd. "Ik euhm...heb jullie dit nooit verteld." Zegt ze en ze durft me niet aan te kijken. "Hey, wat is er aan de hand? Je kan het ons nu toch vertellen." Moedig ik haar aan om het te vertellen. "Ik heb een zusje." Zegt ze met een snik. Gevolg door meerdere en uiteindelijk is ze aan het huilen. Ik neem haar in een knuffel en troost haar. Als de andere door hebben dat we er niet zijn komen ze op ons af. "Wat is er gebeurd?" Vragen ze allemaal tegelijk. Wat een kleine lach opleverd bij haar. "Ik heb een zusje." Zegt ze dan met nieuwe tranen in haar ogen. Niemand weet wat zegen. "Waarom vertel je ons dit nu pas?" Vraagt Michael dan, die haar begint te knuffelen. M&M gevoelens.

We gaan ondertussen aan een tafel zitten. "Omdat ik dacht dat ze dood was." Iedereen kijkt haar verbaasd aan. En ik kijk bang naar Ashton. Hij probeert me een geruststellende blik te geven. Met de nadruk op probeert. "Hoezo dacht je dat?" Vraagt Calum dan. "Ik was verslaafd aan drugs. Dat weten jullie. Ik was toen afgekickt en ging terug naar huis en ik werd buitengesloten. Ik vroeg dan waar mijn zus was. En ze kregen tranen en zeiden dat ze een ongeluk had en dat het allemaal mijn schuld was." Legt ze uit en ze begint terug te snikken. Ik kijk achter me en zie het meisje bezorgd kijken maar als ze door heeft dat ik kijk, kijkt ze me sluw aan. Ik draai mijn hoofd maar snel terug naar hier en geef haar een knuffel.

"En waarom denk je dat het gelogen is?" Vraagt Lisa dan. "Ik heb haar al een paar keer zien zitten. Of wel word ik gewoon gek." Zegt ze dan. Ik kijk naar Ashton en hij kijkt naar mij en knikt dan. Ik zucht eens. "Je wordt niet gek, ik heb haar ook gezien." Zeg ik dan en iedereen kijkt me verbaasd aan buiten Ashton. "Hoe dat?" Vraagt Maxelle verbaasd. "Euhm...toen dat we landen. Kwam een meisje naar me. En ze zei dat ik haar zus bij haar had weggehaald. Ik vroeg dan hoezo en toen zei ze jou." Zeg ik en er hangt een spannende sfeer. "Dus ze is echt?" Vraagt Maxelle dan opgewekt. Ze draait zich om maar kijkt dan sip. "Ze is weg." Zegt ze dan en legt haar hoofd neer.

Lisa en ik maken ons klaar voor de show als ik een berichtje krijg van een anoniem persoon. What the?

Anoniem: Oh wee als jij mijn zus hebt laten wenen!
Ik: Ze vertelde over jou...
Anoniem: Wat?!
Ik: Ze vertelde dat je dood was...
Anoniem: Yeah sure, wat voor onzin braak je nu weer uit!
Ik: Je zus was aan het wenen om jou. En hoezo zou ik eigenlijk je zus hebben afgenomen? Ik kende haar toen niet.
Anoniem: Mijn ouders zegen dat JIJ er voor hebt gezorgd dat ze aan de drugs zat. En dan toen ze afgekickt was dat jij haar hebt meegenomen...
Ik: What the...?! Ik weet hier niks van. Ik kende Maxelle pas echt in het vliegtuig naar België. Ze werdt buitengesloten door haar familie en is toen met mij mee naar Australië gegaan.
Anoniem: Tuurlijk...

"Alexa kom je. We moeten op." Zegt Lisa en ik knik. Ik vergrendel mijn iphone en ga dan het podium op.