The Pearl {Muke}

-2-

"Luister." Zegt Michael terwijl hij tegenover Luke gaat zitten.
Hij legt het medaillon op tafel.

"Mijn vader wou niet dat ik een piraat werd."

"Echt?" Vraagt Luke zachtjes.
Michael knikt.

"Mijn vader was een piraat en hij hield van dat leven, maar ik woonde bij mijn moeder, ze woont op Tortuga."
Luke kijkt hem aan.

"Toen hij mij ooit kwam bezoeken, ben ik meegegaan, sindsdien heb ik mijn moeder niet gezien. Ik heb jaren met mijn vader gevaren, hij was de beste piraat die ooit heeft geleefd."

"Heeft geleefd?"

"Hij is een jaar geleden overleden. Ik zou de Pearl krijgen, maar de maten van mijn vader hebben me van boord geschopt. Nu moet ik de Pearl vinden, ik wil hem terug. Als je wil breng ik je thuis zo snel als ik kan, goed?"

"Oké." Fluistert Luke terwijl hij zijn tranen wegveegt.
Michael staart naar het medaillon.

"Michael?" Horen ze opeens.

"Wat, Ashton?"

"We worden achtervolgd."

"Godverdomme."
Michael springt op en rent het dek op.
Hij kijkt achter het schip, en ziet in de verte een schip met een Engelse vlag varen.

"Tering Britten." Gromt Michael.

"Volle vaart vooruit, we moeten ze zien kwijt te raken!" Roept Michael.
Meteen beginnen ze alle zeilen te hijsen.

"Wat gebeurt er?" Vraagt Luke angstig terwijl hij naast Michael gaat staan.

"Jouw bewakers achtervolgen ons, nu krijg ik de Pearl nooit terug." Zegt Michael, waarna hij wegrent.
Luke ziet het schip ook varen en herkent het meteen.
Het is zijn vaders schip.
Maar hij wil dat Michael de Pearl terugkrijgt...

"We moeten een grotere crew vinden!" Zegt Michael als hij doorheeft dat het met z'n drieën niet gaat lukken.

"We gaan naar Tortuga." Zegt Michael.
Dan keert hij zich tot Luke.

"Hier, spring en wacht op je pappie." Zegt Michael terwijl hij een reddingsboei in Luke's handen drukt.

"Nee! Ik wil meehelpen!"

"Daarnet zat je te janken om je vader, dus ga."

"Nee! Laat me alsjeblieft helpen!" Smeekt Luke.

"Hoe weet ik dat je ons niet verraad?"
Luke haalt het medaillon weer tevoorschijn.

"Maten verraden elkaar niet." Zegt hij zachtjes.
Michael grijnst en knikt.

"Zet koers naar Tortuga!" Roept Michael naar Calum.

"Waar is dat?!"

"Het noorden, sukkel."
------------
Na een tijdje hebben ze de Britten afgeschud.
Het is nacht, Michael staat aan het roer.
De rest slaapt.
Morgen middag zijn ze in Tortuga.

"Yo ho, yo ho, a pirate's life for me..." Zingt Michael zachtjes.
Plotseling ziet hij een deur opengaan en ziet hij iemand naar buiten komen.
Door het donker ziet Michael niet wie het is.

Dan ziet hij in het maanlicht de blonde lokken, het is Luke.
Hij heeft de kleren in zijn handen die hij altijd draagt, die nette kleren waar Michael een hekel aanheeft.
Tot zijn verrassing gooit Luke de kleren over boord.

"Wat?" Mompelt Michael verbaasd in zich zelf.
Dan volgt de ring die Luke altijd omheeft.
Als hij tevreden is, loopt Luke weer naar binnen.
Michael blijft verbaasd achter het roer staan.
------------
De volgende dag komt Luke weer naar buiten.
Hij draagt de kleren die Michael gisteravond had neergelegd, het zijn extra piraten kleren van Michael.

"Wanneer zijn we er?" Vraagt Luke.

"Over een uurtje denk ik."

"Hoe weet je dat?"

"Ik zie vogels." Antwoordt Michael terwijl hij naar de meeuwen wijst, die boven het schip vliegen.
Luke knikt en staart naar de vogels.

"Staar niet zo, je hebt heus wel vaker een vogel gezien." Zegt Michael grinnikend.

"Ik heb vrij weinig van de wereld gezien, Michael."

"Dan komt daar nu verandering in." Zegt Michael, waarna hij Luke's gekamde haar met zijn hand in de war brengt.

"Hé!" Zegt Luke pissig.

"Nu begin je een beetje op een piraat te lijken." Grinnikt Michael.
------------
Als ze aan wal gaan, kijkt iedereen naar Michael.
Vroeger woonde hij hier, maar sinds hij is vertrokken, heeft niemand hem ooit nog gezien.

"Esmaralda, wat leuk je weer te zien." Zegt Michael met een grijns als hij zijn beste vriendin ziet staan.

"Michael." Antwoordt ze hooghartig.

"Waar is mijn moeder?" Vraagt Michael.

"Op dezelfde plek als altijd, Michael."

Met Calum, Ashton en Luke loopt Michael richting zijn oude huis.

"Mam!" Roept hij terwijl hij aanklopt.
De deur gaat langzaam open.

"Michael?" Horen ze zachtjes.

"Ja."
Ze opent de deur en trekt Michael in haar armen.

"Hoe durf je weg te gaan?!" Zegt ze kwaad terwijl ze hem knuffelt.

"Ik heb een crew nodig, weet je waar Smitters is?"

Nog geen tien minuten later staat Michael op de kade met een rij mensen voor zich.

"Dit zijn de beste piraten die mee wouden werken." Zegt Smitters, ook wel Barry.

"Wat hebben we hier..." Zegt Michael terwijl hij langs de rij loopt.

"Esmaralda?!" Roept Michael als hij haar er tussen ziet staan.
Luke staat naast Calum en Ashton op de kade tegenover de rij.
Zijn wenkbrauwen gaan omlaag als hij ziet dat dat wijf met Michael flirt.
Waarom boeit hem dat?

"Als je nog bozer kijkt vallen je wenkbrauwen eraf." Sist Calum lachend.

"Hm." Gromt Luke.

"Perfect! We kunnen gaan!" Roept Michael enthousiast.
Plotseling komt Michael's moeder de kade opgerend.

"Kom alsjeblieft terug." Fluistert ze terwijl ze Michael in haar armen sluit.

"Tuurlijk, mam. Geen zorgen." Zegt Michael.

"Hier, ik heb wat spullen voor je." Zegt ze terwijl ze hem een tas geeft.

"Thanks, mam."

"Succes." Zegt ze met een glimlach.