Vapor 2 || HOOD

34

"Size söylemem gereken bir şey var." Bütün bakışların ilgi odağı olduğumdan emin olduktan sonra derin bir nefes eşliğinde devam ettim. "Şehirdeki daireme taşınmak istiyorum." 

"Ne?" Annem çatalını yavaşça bıraktığında yüzünde çözemediğim bir ifade belirmişti.

"Bir sorun mu var?" Bu sefer konuşan Hailey'nin babasıydı. "Eğer özel olarak konuşmak ister-"

"Hayır, sadece artık bu evde kalmak istemiyorum. Kendime özel bir alanım olmalı." diye mırıldandığımda anlayışla kafasını sağladı.

Soğuk ses tonum bana bile yabancı gelmişti.

"Oğlum, ama neden?" Annemin kısık çıkan sesiyle birazdan ağlayacağını anlamıştım.

"Anne..." Bıkkın bir şekilde mırıldandığımda ağlamamak için dudaklarını sıkıca birbirine bastırdığını gördüm.

"Burada bizimle yaşasan ne olur sanki? Kendi evine taşınacaksın da ne olacak? Biliyorum ki ne doğru düzgün yemek yiyebileceksin ne de-"

"O bir erkek, Joy." Annem bakışlarını lafını kesen sevgili kocasına çevirdiğinde kafamı eğdim. "Biraz anlamaya çalışalım."

Hailey'nin konuşmanın başından beri tek kelime etmemiş olması nedensizce sinirlerimi bozarken suyumdan büyük bir yudum aldım.

Bana karşı bu kadar mı umursamazdı?

Ondan uzak olmamı hiç mi önemsemiyordu?

Hiç mi umrunda değildim?

Belki de dediği gibi artık beni istemiyordu.

"Oğlum, bir daha düşün lütfen."

"Ben kararımı verdim anne." Kararlı bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde bakışlarım tam yanında oturan ve bana acıyla bakan bir çift göze takıldı.

Yüzündeki acı dolu ifade bedenimi titretirken bakışlarımı yüzünden çekmedim.

Bunu yapan o oldu.

"İzninizle." diye mırıldandıktan sonra hızla ayağa kalktı ve koşar adımlarla üst kata çıkan merdivenlere doğru ilerledi.

Tam ayağa kalkıp peşinden gidecekken masadaki diğer şahısların varlığıyla durmak zorunda kalmıştım.

Birkaç saniye sonra babası ayağa kalktığında peşinden gideceğini anlamıştım.