Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;

Κεφάλαιο 8

?:"Που ήσουν? " τρομάζω και γυρνάω πίσω μου. Αντικρίζω έναν θυμωμένο Ντάνιελ.
Ντ. :"Σε ρώτησα κάτι! ΠΟΥ ΉΣΟΥΝ? "
Ν. :" Μη φωνάζεις θα ξ..." με διακόπτει
Ντ.:"ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ ΕΊΜΑΙ ΚΑΙ ΌΤΙ ΘΈΛΩ ΘΑ ΚΆΝΩ. ΠΟΥ ΉΣΟΥΝ? " μαζευομαι γιατί τον φοβάμαι λίγο έτσι
Ν. :" Έξω σε ένα μπαρ"
Ντ.:"Με ποιον? "
Ν.:"ανάκριση μου κάνεις? "
Ντ.:"Ότι θέλω σου κάνω. ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΉΣΟΥΝ? "
Ν.:"Με τη φίλη μου το αγόρι της , τον ξάδερφο μου κάποιους φίλους του και κάποιες κοπέλες" γιατί θύμωσε?
Ντ.:"Μάλιστα και τι κάνατε ως τώρα? "
Ν. :"Πλάκα μου κάνεις? Σαν τι θες να κάναμε? "
Ντ.:"Απάντα"
Ν.:"ήμασταν σε ένα μπαρ."
Ντ.:"Γιατί δεν με ενημέρωσες? "
Ν.:"Γιατί να σε ενημερώσω? Το μωρό το κοίμησα και βγήκα μόνη μου έξω δεν υπήρχε λόγος να σε ενημερώσω"
Δεν λέει κάτι και με κοιτάει έντονα.
Ν. :"Ξύπνησε καθόλου το μωρό? "
Ντ.:"Όχι " με πλησιάζει
Ντ.:"Είσαι πολύ όμορφη" τι? Τι λέει? Το είπε στα αλήθεια ή το φαντάστηκα? Με πλησιάζει κι άλλο και με φιλάει. Με φιλάει στην αρχή απλά και γλυκά και μετά πιο άγρια και με πάθος. Αχ είναι τόσο ωραία. Σταματάει και με κοιτάει έντονα. Μου γυρνάει πλάτη και λέει
Ντ.:" δεν έπρεπε να συμβεί αυτό" νοιώθω την καρδιά μου να πονάει. Δεν μπορεί να παίξει μαζί μου. Φεύγω τρέχοντας στο δωμάτιό μου. Πέφτω με φορά πάνω στο κρεβάτι και τότε συνηδητοποιώ ότι δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου. Ακούω το μωρό να κλαίει. Τέλεια! Πάω το παίρνω αγκαλιά ενώ ακόμα δάκρυα κυλάνε από τα μάτια μου. Βλέπω τον Ντάνιελ στην πόρτα. Πλησιάζει και με αγκαλιάζει μαζί και το μωρό.
Ντ.:" Σε παρακαλώ μη κλαίς"
Ν.:"Τι σε νοιάζει εσένα τι κάνω? Άσε με ήσυχη."λέω και βάζω το μωρό στο κρεβατάκι.
Ντ.:"Με νοιάζει. Δεν μπορώ να σε βλέπω στεναχωρημένη. Σε ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Ζηλεύω. Δεν έχω το δικαίωμα το ξέρω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι. Είμαι τρελός για σένα. Όσο περνάνε οι μέρες σε θέλω πιο πολύ. Αλλά δεν γίνεται να είμαστε μαζί. "
Ν.:"Γιατί? Όταν σε είδα σε ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά και από τότε δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Κοντεύω να τρελαθώ. Σε έχω τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα. Γιατί δεν γίνεται να είμαστε μαζί αφού λες ότι και εσύ έχεις αισθήματα για μένα" λέω ενώ ακόμα πιο πολλά δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου.
Ντ.:"Γιατί υπάρχουν πράγματα που δεν ξέρεις. "
Ν.:"Τι πράγματα? "
Ντ.:"Δεν μπορώ να σου πω " πλέον κλαίω με λυγμούς με βάζει στην αγκαλιά του.
Ντ.:"Σε ικετεύω σταμάτα μη κλαίς καρδιά μου"
Με παίρνει αγκαλιά και με πάει στο κρεβάτι μου με βάζει να ξαπλώσω
Ντ.:"Ηρέμησε και κοιμήσου πρέπει να ξεκουραστείς"
Ν.:"Μείνε μαζί μου Ντάνιελ σε παρακαλώ" λέω το σκέφτεται λίγο και μετά έρχεται ξαπλώνει δίπλα μου και με βάζει στην αγκαλιά του. Νοιώθω την ζεστασιά του. Δεν θέλω να φύγω πότε από την αγκαλιά του.
Ντ.:"κοιμήσου"

Και δεύτερο κεφάλαιο για σήμερα! Έγιναν διάφορα! Πολλές εξομολογήσεις έγιναν! Τι θα γίνει τελικά θα είναι μαζί ή μήπως όχι? Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε στα σχόλια την γνώμη σας! ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥