Kook : ဝါး......ဟား......... အိပ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ဘယ္ႏွနာရီေတာင္ရွိသြားျပီလဲ မသိဘူး
ommo!!! 7နာရီေတာင္ရွိေနျပီ ငါလည္းအိပ္လိုက္တာ Tae ေျပာလည္းေျပာခ်င္စရာ
Kook လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အျပစ္တင္ရင္း ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ႔သည္
Ei Mo လည္းမရွိတာမို႔ ညစာကို အျပင္ထြက္စားမည္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႔ ဖုန္းယူရန္ အေပၚသို႔ျပန္တက္လာခဲ႔သည္
လြယ္အိတ္ထဲမွ ဖုန္းကိုအထုတ္
Kook : ဟင္ missed call ေတြေရာ message ေတြေရာ အမ်ားႀကီးဘဲ
Boya !!!! အားလံုး Tae ဆီကခ်ည္းဘဲလား
Tae အေရးႀကီး ေျပာစရာ ရွိသည္ဟုထင္ကာ ဖုန္းျပန္ေခၚရင္း အိမ္ျပင္သို႔ထြက္လိုက္သည္
Kook : ဖုန္း ပိတ္ထားပါသည္တဲ႔ ...
ဘာႀကီးလဲ?? ေခၚတုန္းကေခၚျပီးေတာ့
ထိုစဥ္ ~~
Tae : yrrr...Jung Kookie!!!!!!
Kook : အမယ္ေလး လန္႔လိုက္တာ!
ဟင္ ! Tae hyung နင္အိမ္မျပန္ေသးဘဲ ငါ့ျခံေရွ့မွာ ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ
Kook လည္းျခံျပင္အထြက္
Tae က Kook ကိုေခါင္းကို အားနဲ႔တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ကာ
Tae : Yrr ! ငါ ဒီေလာက္ ဖုန္းေခၚတာဘာလို႔မကိုင္တာလဲ
Kook : နာလိုက္တာဟာ ... ငါအိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ပါဟနင္ကလည္း
Tae : ေအး ေကာင္းတယ္...ငါကေတာ့ အိမ္ကိုေကာင္းေကာင္းမွျပန္ေရာက္လားလို႔
ို႔စိတ္ပူေနတာ နင္ကေတာ့ေလ...
Kook : heez ! miyanae yo~~~
Kook လည္း aegyo ေတြလုပ္ျပီး ေတာင္းပန္ေတာ့ Tae တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကိုတည္လိုက္္ကာ
Tae : အဟမ္း ...ဒါနဲ႔ နင္ကဘယ္သြားမလို႔လဲ
Kook : aww...Ei Mo က ပါရီသြားျပီေလ အဲ႔ဒါအိမ္မွာလည္း ဘာမွ မခ်က္ထားတာနဲ႔ တစ္ခုခု သြားစားမလို႔
Tae : အဲ႔ဒါမ်ား...
Tae က စကားကို ဆက္မေျပာဘဲ Kook လက္ကို ကိုင္ကာဆြဲေခၚသြားေတာ့သည္
Kook လည္းရုတ္တရက္မို႔ လန္႔သြားကာ
Kook : Ya ! ဘယ္သြားမလို႔လဲ
