Deadly Game

GAME 31

France's POV

Malamig ang hangin.

Madilim.

At ni wala man kaming dalang armas dahil paniguradong nasira na mga 'yon nang sumabog ang bomba. Wala man lang kaming dalang kahit ano para pang-depensa.

Habang naglalakad kami, napatakip ako ng mukha, "France, you okay? Don't worry, mababawi natin yung notebook." pagpapalakas loob sa akin ni El habang nakapatong ang kamay niya sa balikat ko.

Bigla naman tumigil sa paglalakad ang dalawang nauuna sa amin ni El, sina Ky at Iza.

"Medyo malaki pala itong buong village na ito..tapos limang bahay lang ang nandito?" hindi makapaniwalang saad ni Iza at napatingin naman ako sa harapan namin.

May tatlong bahay na parang kubo lang mga ito. Tapos isali pa yung bahay nina Jewel at ng mansyon ng lalaki kaya lima lang ang bahay dito sa loob ng village. Tanging ang bahay lang ng lalaki ang maayos at maganda.

Napabuntong hininga ako ng malalim. Hindi lahat ng mga magagandang bahay ay may nilalaman na magagandang loob na tao, may mga iba na nakatago sa loob mismo ng bahay ang totoong sila. Hindi ko man naisip noong nakaraan na ganon pala ang nasa loob sa mansyon ng lalaki.

Hindi man kasi kami masyadong mayaman at hindi masyado malaki ang bahay namin. Kaya nga noong bata ako at unang beses naming nakapasok dito sa village ay manghang mangha ako sa mansyon na iyon. Para bang, sobrang excited kong pumasok doon dahil nga sa panlabas na disenyo ng mansyon pero mamamatay ka pala sa loob kung hindi ka man gagawa ng plano para makatakas.

Medyo nawala yung kaba ko kasi medyo malayo layo na yung linakaran namin papunta dito sa tatlong bahay kubo. Ngayon lang din namin nalaman na lima lang nga ang bahay dito dahil hindi namin nakuha ang chance na libutin ang buong village noon.

This is not right, the past always haunts me to death. Lalo na ang pangyayaring nangyayari ngayon, natatakot ako baka pati kami mamatay.

"It looks like we're now a bit far away from that old haunted mansion," paninimula ni Iza sabay tingin sa tatlong bahay kubo, "Dito na muna tayo magpalipas ngayong gabi." pagpapatuloy niya at ngumiti nang lumingon ito sa amin.

"We aren't sure if that old creepy man will do again something just to kill us...and also that fvcking girl named Chorong." naiiritang sabi naman ni Ky.

"And also the demon cat" pagtatapos ni El sa sinasabi ni Ky.

Pinagsama ko ang dalawang kamay kong kanina pang lumalamig, hindi dahil sa panahon kundi dahil sa kaba at takot.

"Nararamdaman kong hindi tayo ligtas d-dito." mahina kong sabi sa kanila at nahihirapan ng magsalita dahil sa sobrang pagka-utal ko. Ayokong ganito dahil parang namamatay ako.

"So, where do you want to go, France? You want us to go back to the forest? To the old damn mansion?" konting konti nalang, masisigawan na ako ni Iza dahil sa tono ng boses niya.

"Or in France? Pfft. Sorry."

"Hindi nakakatawa, Ky." walang emosyong sabi sa kanya ni El at tumingin naman ng masama si Iza sa kanya kaya tumigil na siya. Kahit anong gawin ko o nila na magpapatawa sa akin ay parang hindi na gagana. Nahihirapan na ako sa sitwasyon namin ngayon.

Mukhang ang dami ko pang walang alam. Tumingin naman ako sa likod namin kung saan ang direksyong papunta sa mansyon, "Marami na kayang nalalaman mga taong naiwan doon o patay na silang lahat?" bulong ko pero sabay naman ako umiling. Imposibleng patay na silang lahat, e ang dami nila. Pero, kung iyon ba naman ang killer na papatay sayo--Arg! Nevermind it then, France.