İki sevgilinin gözleri buluştuğunda sessiz sedasız ayrılık vakti gelmişti Ayrılırken fırtınalar kopması gereken bir ilişkiyi gözünde tek bir damla yaşla noktalamıştı Pelin. Karşısında yol açtığı felaketin farkında, utancından genç kızın suratına doğru dürüst bakamayan biri vardı.Bu olayın üstünden zaman geçtiğinde bile evinin yolunu nasıl tuttuğunu hatırlayamamıştı. Kulaklıklarını takmış , müziğin sesini acılarını bastırsın diye yüksek açmıştı. Olmadı. Hiç bir şey kafasındaki seslere hakim olamıyordu. Her zaman sessiz sedasız gidenlere özenmişti. Çünkü bu korkakların işiydi. Hiç bir zaman cesur olmamıştı. Çocukken lunaparka gittiğinde sadece basit oyuncaklara binmeye alışmıştı. Çünkü korkuyordu. Kaybetmekten , sevgisini göstermekten, ilgi görememekten. Hayatı korku üstüne kuruluydu. Belki de annesinin terk etmesi etkiliyordu bu durumu. 5 yaşındayken korkuya kapılıp terk etmişti iki çocuğunu Sezin Hanım. Sonrasında babalarının başkasıyla evlenmesine dayanamayıp anneannesi ve dedesiyle yaşamaya başlamıştı abi-kardeş. Yol bitmiyor ve sürekli geçmişe dönüyordu genç kız. Telefonu sürekli çaldığı için çareyi telefonu kapatmakta bulmuş, sadece iPod'una odaklanmıştı. Yapmak istediği tek şey eve gidip sadece duvara bakmaktı. Ağlama duvarına. O krem duvar ne üzüntüler ne gözyaşları görmüştü. Ama uzun bir süredir ağlamıyordu Pelin. Gözünden düşen damla sayılmazsa bugün de iyi idare etmişti. En yakın arkadaşları çareyi içkide, aşk filmlerinde , kulüplerde bulduğu zaman onlara kızsa bile denemiş, ama hiç biri krem duvar kadar iyi gelmemişti Pelin'e. Hızla yaklaştı Beşiktaş'a. Merdivenleri ikişer ikişer çıkıp sonunda dairesine geldi. Önünde krem duvarla tek engel olan kapıyı açtığı zaman sadece baktı. Karşısında gülüşen sevinçle gelmesini bekleyen arkadaşları duruyordu. Kerem ayarlamıştı kesin bu organizasyonu. Bayılırdı eğlenmeye. Çünkü yıllar ona acısını eğlenceyle atması gerektiğini öğretmişti. Ama O kutlama havasında değildi. Tek istediği şey krem rengi duvarına boş boş bakıp sabahın olmasını beklemekti. Utancından kimseye anlatamamıştı ama hayattan zevk almayı sevgilisini kendisinden yaşça büyük bir kadınla gördüğünde bırakmıştı.
YOU ARE READING
Gözyaşından Kopan Hayaller
Teen Fiction"Kız güldü, gamzelerini ortaya çıkararak, masumca. İçi yaralı bir ruhun gülümsemesiydi bu. Çocuk uzunca baktı, gülümsedi. O sırada ikisi de artık sadece birbirlerine gülümsemeleri gerektiğini biliyorlardı."
