Poezja dla niewidomych

Do mego miłego

Wcześniej nie znałam Twego imienia

Ale czy to między nami coś zmienia?

Zadałam jedno, głupie pytanie

A ty, bez wahania odpowiedziałeś na nie.

Czas upływał, ja milczałam 

I wewnętrznie słono łkałam.

Skrzyżowałeś swe ramiona

Już wiedziałeś, że to „ona".

Nie zerkałam już na Ciebie

Przebywałam wtedy w Niebie.

Durne było to wspomnienie

Dawno poszło w zapomnienie.