Joking Together #2

25. signaal

Politie heeft nog steeds geen spoor van Cara, alsof ze als sneeuw voor de zon in verdwenen. Ik mis haar zo erg dat ik dagenlang niet kan slapen. Wat als ze vermoord is? Of (nog erger) verkracht? Ik kan me geen leven zonder haar voorstellen.

Ik deed niks op school en bleef de hele tijd denken aan Cara. In de pauze zag ik Kyle de hele tijd naar me grijnzen. Hij grijnst al sinds Cara weg is. Ik vind het verdacht. Ik stond na een tijd op en liep (gevolgd door mijn groupie) naar Kyle toe.

'Waarom sta je zo te grijnzen?' vroeg ik nors. 'Mag ik niet grijnzen Zayn? Waar is trouwens Cara?' zei Kyle grijnzend. Ik pakte hem bij zijn kraag op en duwde hem tegen een muur. 'Waar is ze?' siste ik. 'Waar is wie?' vroeg Kyle. 'Cara' siste ik. 'Ik heb haar niet hoor, ik weet ook niet waar ze is' zei Kyle. 'Als je liegt dan vermoord ik je' dreigde ik waarna ik hem loslaat. 'Succes met haar te vinden' zei Kyle toen ik wegliep.

Pov Cara

'Heeeeellllppp!!!!!!' gil ik terwijl ik op de deur bonk. 'He-l-lp' breng ik stotterend uit als ik het weer opgeef. Ik zit hier nu al zeker 3 dagen en Kyle kwam gisteren nog kijken. Ik kan hem elk moment weer verwachten. Ik plof neer op het matras en ga liggen. Ik voel me vies, ik zit ook in een muffe kelder met een oude LED-lamp.

De deur ging open en Kyle kwam binnen met een bord eten. Ik ging zo ver mogelijk van hem af zitten en keek van hem weg. 'Luister Cara ik wil een deal met je sluiten' zei Kyle. Hij pakte mijn enkels vast en trok mij (met veel weerstand) naar zich toe. 'Laat me los' gil ik. Snel doet hij zijn hand voor mijn mond en duwt me op zijn schoot. 'Wat?' vroeg ik furieus. 'Jij mag je ouders voor één minuut bellen' antwoorde Kyle en hij gaf me een goedkope Nokia.

Pov Zayn

Ik zat bij Cara thuis wachtend op nieuws toen de telefoon afging. Cara's moeder nam op en gelijk sprongen de tranen in haar ogen. 'Cara lieverd' zei ze snikkend. 'Luidspreker' zei Cara's vader. Ze zette hem op luidspreker en nu konden we haar eindelijk horen.

'Cara waar ben je?' vroeg Eva (Cara's moeder). 'Weet ik niet, ik wil weg hier' hoorde ik Cara snikken. Ze klonk gebroken, uitgeput en enorm verdrietig. 'Lieverd we houden van je en we zullen je zo snel mogelijk vinden' zei Matthew (Cara's vader). 'Ik hou van jullie! Zeg tegen Zayn dat ik oké ben' was het laatste wat Cara zei voordat de verbinding verbrak.

'Ze is niet oké' verbrak ik de stilte. 'Hoe bedoel je?' vroeg Eva. 'Haar stem klonk kwetsbaar, iemand heeft iets bij haar gedaan. En nu ze ons heeft gebeld kunnen we het signaal achterhalen en zo haar locatie vinden' legde ik uit. 'Ik ga meteen naar het politiebureau' zei Matthew en gelijk was hij de deur uit met mij erachteraan.

Pov Cara

'Werk nou toch eens mee' snauwde Kyle. Ik gaf hem een trap in zijn zij en neem mijn kans. Ik trek de deur open maar als ik wil vluchten voel ik twee sterke armen om me middel. Kyle gooit me tegen de muur aan en met een doffe knal val ik op de ijskoude betonnen vloer. Alles begint rond te draaien en het wordt zwart voor mijn ogen.

A/N

Dit hoofdstuk is voor morgen omdat ik dan alvast er eentje heb. Hopelijk maak ik het niet te gewelddadig.

Love ya'll sweet Sunshines!

Vote

Comment

Follow

Xxx Sunny