You and Me?

2

Ik word wakker als het helemaal donker is, ik zit in een cel en heb een trui aan van iemand en meer niet. Konden ze me geen ondergoed geven? WACHT! Wie heeft me omgekleed? Meteen voel ik me viest en duw me recht tegen de muur, maar ik trek mijn hand piepend terug, zijn die muren zilver? Ik ga staan en kijk verbaasd rond. Waar the hell ben ik? Ik probeer de mindlink naar mijn roedel, maar het lukt niet, ik ziet diep in de problemen. Ik loop naar het kleine raampje en zie dat het nacht is. De tralies is zilver, alles is zilver behalve de grond, slim. 'Hé' roep ik naar een wachter die me minachtend aankijkt. 'Haal me hier uit, jij klootzak' roep ik. 'Je kan ook zwijgen' zegt een stem naast me. Ik draai me geschrokken om en zie tussen de tralies iemand op de grond zitten. 'Wie ben jij' vraag ik. 'Liam' zegt hij. 'Hoelang zit jij hier al' vraag ik. 'Veel te lang, geloof me, het word er niet beter op' zegt hij. 'Jij bent ook lekker positief' mompel ik. 'Wie ben jij' vraagt hij. 'Laila' antwoord ik. 'Ah, onze schoneslaper is ook wakker' zeg ineens een stem. Ik draai me om en zie een jongen staan met bruin haar en bruine, bijna rode ogen. 'Jij' grom ik dreigend. 'Ik moet zeggen, je hebt goed gevochten, jou hulp kwam ook iets te laat' grijnst hij. Ik ren naar hem toe, pak zijn kraag en trek zijn gezicht tegen de tralies waardoor hij geschrokken piept en blijft piepen omdat zijn gezicht tegen zilver zit. 'Ik zweer je, dat ik je wat ga aan doen' zeg ik woedend. 'Doe je al' grijnst hij met een pijnlijk gezicht. 'Wat heb jij met die mensen gedaan' grom ik woedend. 'Niks, wij waren al weg. Je bent blijkbaar wel belangrijk, volgens mij zag ik zelfs je Alpha' zeg hij waardoor ik zijn gezicht harder tegen het zilver duw. Liam kijk me geschrokken aan. Ineens word ik vastgepakt en tegen de zilveren muur gegooid maar ik hou mijn piep in. 'Je hebt jezelf in de problemen gebracht' zegt een jongen met bruin haar en zijn ogen zijn wel rood. 'Josh, haal mijn zweep' grijnst hij. 'Natuurlijk Alpha' grijnst de jongen die over zijn gezicht wrijft en weggaat. 'Alpha? Wow, je lijkt er wel niet op' zeg ik boos. 'Misschien moet jij een toontje lager zingen, jongedame' zegt hij. 'Ik moet zeggen dat ik wel verbaasd was dat een meisje van nog geen 18 bijna mijn beste mannen had verslagen' zegt de Alpha en hij gooit een onderbroek naar me toe. 'Wow, een onderbroek, ik voel me vereerd' zeg ik en ik trek het aan, de trui is heel lang. 'Alsjeblieft Alpha' zegt Josh en hij geeft me een zweep, volgens mij hang er zelfs zilver aan. 'Ik zei toch dat het niet beter werd' zegt Liam. Josh komt naar me toe en bind mijn polsen vast met zilveren handboeien en trekt dan mijn trui uit tot aan mijn polsen. Ik duw de trui mijn pijn polsen voor mijn borsten en de Alpha en Josh grijnzend. Ik krijg een zweepslag op mijn rug en ik hou mijn piep in. Na drie slagen, laat ik toch een piep horen en lopen er tranen over mijn wangen. Ze gaan zo heel lang door en als ze weg gaan val ik neer op de grond. Liam kijkt me vol medelijden aan. 'Ik zie je morgen weer en zorg dat ik je dan niet van mijn Bèta moet trekken' zegt Alpha en dan gaan ze weg. 'Gaat het' vraagt Liam bezorgd. 'Kan niet beter' zeg ik zacht en ik trek de trui aan. Ik ga op mijn rug liggen en kijk naar het plafond, de tranen lopen wel over mijn wangen. 'Liam' vraag ik zacht. 'Waar ben ik'. 'Wij zijn in The Dark Mysterie' zegt hij waardoor ik naar adem hap. 'Ik had het moeten weten' zucht 'Kop op Laila, niet opgeven' zegt Scarlett. 'Ze hadden gelijk Scar, ik ben zwak' zucht ik. 'Dat ben je niet! Wij zijn sterk en dat gaan we die mislukte Alpha laten zien en dan gaan we naar huis' . 'Je hebt gelijk, ik ga ons hier uit krijgen' zeg ik en ik sta op. 'Wat doe je' vraagt Liam. 'Ontsnappen' zeg ik vastberaden. 'Ik weet niet of je het door hebt, maar je kan amper staan' zegt hij. 'Dat maakt me niks uit' zeg ik. 'Hé, wachter! Ik heb mijn regels' roep ik naar hem en ik hoor Liam zacht grinniken. 'Geen zorgen Liam, ik kom je halen' zeg ik. 'Wat' zegt de wachter verbaasd als hij naar me toe komt. 'Je weet wel, de tijd van de maand dat de wereld me straft omdat ik geen kind krijg' zucht ik. 'Meekomen' gromt hij. Hij opent de deur en op dat moment slaag ik mijn armen in zijn nek en bedek zijn mond met mijn boven arm, ik duw mijn zilveren handboeien in zijn nek tot hij neer zakt en dan kijk ik geschrokken rond. 'Laila' zegt Liam waardoor ik in de werkelijkheid kom. Ik pak de sleutels en open Liam zijn cel en hij helpt me met die handboeien en zo lopen we naar buiten. 'Je bent gestoord' zegt Liam. 'Ik heb hem toch niet vermoord? Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik hem heb vermoord' zeg ik bang. 'Nee, hij zal wel heel veel pijn hebben' zegt Liam. 'Hé' roept iemand ineens. 'Dat is de Gamma' zegt Liam. 'Rennen' beveel ik en we beginnen met rennen. 'Als jij wel weg raakt ga dan naar The Dark Moon en zeg dat je info hebt over Laila Moon' zeg ik. 'Wat? En als ze me niet geloven' vraagt hij. 'Zeg dat ik niet zwak ben' zeg ik en dan rem ik. 'Ren' beveel ik en ik draai me om en zie de Gamma me grijnzend aankijken. 'Hallo prinsesje' grijnst hij. Ik draai met mijn ogen en verander in mijn wolf. 'Nog een gevecht?' zucht Scarlett. Ik spring op de Gamma en we vechten een tijdje, hij raakt mij goed, maar ik hem ook tot ik ineens iemand in mijn nek voel bijten en weer wegzak.