Apat na fangirl ang magkakaroon ng oportyunidad na makapagtrabaho bilang mga stylist ng grupong 4thSyndrome na matagal na nilang kinahuhumalingan. Would that be okay with you kung hanggang mere assitant ka lang nila? Or have you ever yearned for som...
God! I'm so exhausted! Halos mapangiwi na ako habang sinusuklay ko gamit ng mga daliri ang aking buhok na ngayon ay buhol buhol na. Kanina ko parin nararamdaman ang sikmura kong sumisigaw na dahil sa gutom, pero wala na atang mas nagugutom pa sa sapatos kong parang buhayang nagaabang ng prey sa pagnganga nito sa bawat hakbang ko. This is my favorite sneakers. Kaya hindi ko mapigilang gamitin ito sa mga gala ko, hindi na rin ako nagtaka kung bakit to nasira ngayon.
Hindi pa pala ako nagpapakilala,ako si Khristel Dane Advincula,but I prefer being called by my nickname Dane.Ako naman ay 1/4 Korean lang,si mama ay half Korean at half Filipina,si papa naman ay pure Filipino.Pero sabi ng karamihan ay mas nakuha ko daw yung pagiging koryana ng mama ko,mula sa kinis ng balat hanggang sa singkit ng mata.Ang hilig ko bukod sa pagpapantasya kay Jake ay ang pagsayaw at pagdrawing.Feeling ko nga meant to be kami ni Jake dahil parehas kami ng hilig eh.
Omg.Ano ba.
Anyways,Itong buong araw na to plano ko lang sanang maghanap ng trabahong konektado sa kurso ko. Kaya eto, halos buong araw akong naghahagilap ng trabaho but still, wala parin! Hindi naman sa kailangan ko na talaga ng trabaho. Fresh grad palang naman ako kaya ayus lang kung next month na ako makapagtrabaho.
"Uuwi na talaga ako!"eto ang naging mind set ko simula nang ginutom na ako, nakapagtanghalian naman ako pero kanina payung alas dose at eto ngayon namromroblema na naman ako sa pagkain dahil palubog narin ang araw.
Iba't ibang building ang mga napuntahan ko at ni isa dun ay hindi nagooffer ng trabaho. Ang iba naman ay may job fair kaso mga punuan ang mga maga-apply, at hindi ako makikipagsisikan lang dun dahil di naman ako desperadang magkatrabaho na agad agad no. Kahit sa fast food nga lang muna ako magtrabaho muna ngayon eh.
Pero siguro ipagiibang araw ko na lang iyon. Dahil sa oras na ito, desidido na akong umuwi.
Kaya heto medyo malayo layo pa yung bahay namin mula dito kaya kaylangan kong sumakay ng Jeep. Habang naghihintay ako ng Jeep na medyo wala pa gaanong tao ay biglang tumunog ang Cellphone ko na hudyat na may tumatawag rito. Agad ko tong kinuha sa backpack ko at nakitang si Krizia ang tumatawag. Agad ko naman itong sinagot.
"Khristel!" Bungad ng bruha sa kabilang linya.
"KRIZIA!" Gaya ko sa pagbungad niya. Sinigurado ko ring mas malakas yun sa sigaw niya. "Napatawag ka?" Dugtong ko.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
"Ba't ka ba nakasigaw?!"Sino ba ang nauna? Napairap nalang ako sa inasta niya.
"Anyways, andito kami sa Beau's Cafe nila Shaune. Would you mind if you spend some time with us tonight? May maganda kaming balita!"
"What is it Zia? Siguraduhin mo lang maganda yang balita mo dahil buong araw ko ay puno ng kapangitan." Ano namang balita kaya iyon? Kailangang maganda yun, dahil kung hindi masasapok ko talaga sila isa isa.
