Spooky Spookverhalen #Netties2016

De trein

op een avond reed er een gezin op dezelfde plek over dezelfde treinspoor.
Hun auto stopte ook precies op het treinspoor. iedereen rende meteen uit de auto om te vluchten, maar de stoelriem van het zoontje ging niet los.
Ze raakten allemaal in paniek.
Ze hoorden kinderstemmetjes fluisteren: kijk uit!
Ze zagen in de verte een trein aankomen rijden.
Het gezin vreesde het ergste en bleef bij het zoontje.
Net voordat de trein aankwam, reed de auto naar voren.
Ze hoorden de trein achter hun langs rijden.
De moeder huilde en hield haar zoon stevig vast.
De vader maakte en bedend gebaar naar de lucht en riep: 'dankje! Dankje! Dankje!'
Hij hoorde toen kinderstemmetjes asjeblieft roepen in de verte.

De volgende ochtend keek de vader naar de auto.
Hij zag toen op het raam van de achterkant van zijn auto een afdruk van twee kinderhandjes.
Dat vond hij nogal vreemd, maar schudde het van zich af.

Jaren later liep het gezin langs een dezelfde treinspoor.
Heel veel mensen waren bij elkaar gekomen.
Er lagen bloemen voor het treinspoor.
De vader vroeg aan iemand wat er aan de hand was.
'10 jaar geleden is er hier een schoolbus met kinderen verongelukt.
Elk jaar op de dag van vandaag herdenken we de kinderen.'
De vader hoorde ergens tussen de groep mensen iemand zeggen dat telkens als er mensen vast komen te zitten op het treinspoor, de mensen geholpen worden door de geesten van de kinderen.