Επιτέλους τέλος το σχολείο για μένα και για τα επόμενα παιδιά της γενιας μου πλέον ανήκουμε σε μια άλλη κατηγορία στην κατηγορία των φοιτητών.Όπου τον τελευταίο χρόνο Οι περισσότεροι διαβάζαμε για να περάσουμε σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Και όντως καλα μου έλεγε η μητέρα μου αυτός ο κόπος θα ανταμειφθει με τον καλύτερο τρόπο.Και όντως είχε δίκαιο.Πέρασα ιατρική και πήρα υποτροφία σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.Η ιδέα όμως ότι θα μετακομίσω σε μια άλλη χώρα μόνη μου και χωρίς κανέναν άλλον εκεί μου προκαλεί φόβο και ανχος μα σιγά σιγά θα γνωρίσω άτομα και θα χτίσω νέες φιλίες.Το αγόρι μου ο Άρης ήταν δίπλα μου σε όλη την περίοδο των εξετάσεων ακόμα και αν είχε υποχρεώσεις στην εταιρία ήταν δίπλα μου σε Όλη την διαδικασία.Ήταν ο πρώτος που έμαθε ότι πέρασα εκεί που ήθελα αμέσως μου χαμογέλασε και με πήρε μια τεράστια αγκαλιά ειπε πως χάρηκε για μένα και το πιστεύω αυτό.
