Faye's POV
Pagkagising ko hindi ko. hindi ko alam kung nasan ako pero ang ga paligid ko puno ng mga pang baby stuffs. at napag-tanto ko lang din na ang hinihigaan ko ay isang kama ng sanggol.
sinubukan kong tumayo. nakaktakot sa loob ng kwartong to.
"please asan ang anak ko!!" sigaw ko sa pintuan
"shhh. the baby is sleeping." rinig kong nagsalita
mas lalo kong kinalampag ang pintuan.
"please maawa ka naman sakin oh guto ko ng makita ang anak ko parang awa muna!!" halos humahagulgol na ako dito.
napalingon ako bigla sa likod ko dahil biglang bumukas ang music box.
"please jase! jase!." alam kong hindi pa ako naiintindihan ng anak ko pero sana kahit sa boses ko malaman niya na tinatawag siya ng mommy niya.
"jase!!! jase!!! mommy is here." hinahampas ko parin yung pintuan.
napa-atras na lang ako ng biglang bumukas ng malakas yung pintuan. pumasok yung babaeng nakipag laro sakin kahapon. ka dress parin siya.
"sabi ko sa'yo h'wag kang maingay diba dahil natutulog yung baby." sabi niya habang hawak-hawak ang manikang sunog.
"please i'm begging you i want to see my son."
"you know what faye, I pity those people who is noisy." nanatiling nakatingin lang ako sakanya
"and because i pity them, i hate them also. masyado silang maingay at madaming alam kasi yung mga pinuputak naman nila walang kwenta non-sense like you non-sense yang pinaglalaban mo!." gusto ko siyang saktan sampalin sa mga sinasbi niya sakin.
"ano bang kailangan mo sakin! at bakit pati anako ko dinadamay mong hayop ka!"
hindi ko makita ang mukha niya dahil naka takip parin ang mukha niya ng maskara.
"hahaha ngayon galit kana sakin. ayan ang gusto ko sayo nilalabas o ang totot mong ugali nasa lob ang baho mo talaga faye."
"at least ako nasa loob eh yung sayo kahit malayo ka palang na aamoy kona ang baho mong hayop ka! at higit sa lahat hindi ako mamamatay taong katulad mo. at kung may pinag lalaba man ako ay dahil yun sa taong mahal ko at anak ko yun!!." bigla nya akong sinampal ng malakas.
"ah ganon ba? wala bang kwenta yung mga pinag lalaban ko? mali ba na ipag laban ko yung pag kawala ng ate ko?"
lumayo siya saakin umupo siya sa upuan, naririnig ko sa boses niya ang pangangatog ng boses niya alam kong umiiyak siya. nanatili lang akong nakatngin sakanya.
"ano bang ginawa sainyo? lahat ng inutos niyo sinusunod niya wala siyang hindi sinunod sa inutos niyo!"
"ngayon sabihin mo sakin nagiging akasarili ako faye!! sabihin mo sakin!." lumapit siya saakin at pinag sasampal niya ako.
"ngayon mali ba na ipag laban ko yung pag kawala ng ate ko, sa tingin o ba mababalik non yung buhay ng ate ko." hindi parin siya tumitigil sa pag sampal saakin, halos mamanhid na yung mukha ko sa kaka-sampal niya. pero bago niya pa ulit ako masampal nag salita na ako.
"sige lang sampalin moko hanggang kaya mo, titiisin ko para sa anak ko wag mo lang siyang saktan, kung ayan yung mag papa-gaan ng loob mo sige saktan mo pa ako." hindi ko mapigilan na tumulo yung luha ko. dahil iisipin ko pa lang na yung anak ko yung nasa piligro parang gusto kona lang na ako na yung mamatay wag lang siya.
"kaso, wag na pala. kasi kahit na ano naman ang gawin ko sayo kahit sampalin pa kita araw-araw hindi ka mamatay kahit Pala pa ata ang gamitin ko sa mukha mo hindi kaparin mamatay eh."
tumingin ako sakanya tintiggan ko siyang maagi sa mata sa mata.
"tama na, mag hanada ka bukas mag lalaro ulit tayo ng panibagong laro, i know that you will loved it, i swear." sabi niya saakin habng pinipunasan yung dugo sa labi ko. pero dinuraan ko lang siya sa mukha niya. pero nginudngod niya lang ako.
"bastos, ganyan ba gusto mong laro okay ibibigay ko sayo bukas make sure that you know how to play the game that i want because.. if you don/t know....mark my words faye. i will next vance. adios" nanlako yung mata ko sa sinabi niya. hindi niya pwedeng idamay ang asawa ko. Hindi. Gumawa ako ng paraan para makatas sa kwartong to' halos lahat na ng pwede kong gamiting pang bukas ng pintuan wala padin. Hindi kona alam gagawin ko.
Napaupo na lang ako sa isang sulok at umiyak. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
(Third person)
Iniwan kona siya sa loob ng kwarto. Dumeretso ako agad sa Banyo.
"You didn't change at all faye. You are still the same." Pinunasan ko yung mukha ko dahil tumagos yung laway niya sa mata ko. Bastos parin kagaya ng dati. Ayoko ng balikan ang nakaraan. Mas lalo lang akong nasasaktan.
"So how is she?" Agad akong lumapit sa tabi niya at hinalikan ang kamay niya.
"She's fine, still the faye that we know."
"After all these years she didn't change?" Tumango ako sa sinabi niya. Totoo naman talagang bastos parin so faye kagaya ng dati walang modo,
Pagtapos non ay, sinabihan niya na akong umalis. Nag tungo naman ako sa kwarto ko. Tinignan ko yung picture ko kasama ang ate ko. Parehas kaming nakangiti sa picture nato' ito yung pinaka masayang araw samin dahil birthday niya kaso ito narin ang pinaka masakit saakin dahil pinatay siya sa araw ng birthday niya.
"Ate don't worry, hawak kona siya hinding-hindi ko niya papakawalan pa kung kailangan kong pumatay para sayo gagawin ko. Buhay ang kunuha? Buhay din ang kapalit." Hinalikan ko yug picture namin at natulog na ako.
(Faye's POV)
Nagising na lang ako dahil parang may humihila sa paa ko. Napahawak ako sa ulo ko at nakita kong may dugo ito.
"Hmm hmm " tumingin ako kung saan nanggagaling yung boses na yun. At nakita kong siya nanaman ang babaeng naka dress na pula huminto siya sa pag lalakad noya at tumingin saakin.
"Gising kana pala kanina pa kasi kota ginigising eh. Ayaw mo kaya ayan pina-ikot-ikot na lang kita dito tignan mo ang astig nakagawa ako ng corcle dahil sa dugo mo. Ang astig tignan mo dali." Itinayo niya ako. At pinaupo sa upuan nakita ko ngang napapalibutan ako ng dugo ko. Inupo niya ako sa gitna nasa loob ako ngayon.
"So start na tayo sa laro naten ah." Nahihilo parin akl dahil sa ginawa niya saakin .
"Don't worry hindi ka mamatay diyan kasi hindi mo naman yan dugo lahat eh, pwedeng dugo ng anak mo' dugo ng asawa mo!" Masayang batid niya saakin. Hindi ko alam kung anong irereact ko sa sinabi niya.
"Bakit pati ang asawa ko!!" Sigaw ko sakanya kahit na nang hihina na talaga ako.
"Simple kasi tumutupad ako sa simasabi ko sayo hindi ako talkshit like you bitch." At tsaka siya lumaoit saakin ng sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko.
"Look who's talkong now? Bitch?" Hindi ako papatalo sayong hayop ka.
"Oh really? Let's see."
"Here's the mechanics. Once you answered all my question you're now free to go with your baby. Second if you fail to answer a question *splash*" biglang may tumarak na kutsilyo sa hita ko. Masakit sobrang sakit.
"Gusto mo ba akong makilala?"
"Okay sige mag papakilala ako sayo" pumunta siya sa likudan ko.
--
Hi everyone sorry for the super duper late update. Hindi parin kasi ako maka move-on hanggang ngayon kasi hindi ako nakapanood ng concert ng BTS😭😭
ESTÁS LEYENDO
Mr.YABANG meets Ms.SUNGIT (BOOK 2)
De Todo"just always remember that Every minute, every second, every hour, every day, every year, kahit through the year's pa yan, that you are the only girl that i will love forever, mark my word baby" sabi niya sakin damang dama ko ang mga salitang biniti...
