Bugün bir kez daha özledim seni,için için...Baktığım her yön,gittiğim her yer...Usulca bir kez hatırlattılar seni, bana...İçim kan ağlıyordu.Bir okyanusu içsem dahi içimdeki yangın sönmeyecekti.Daha fazla güçlenip içimdeki ormanı kül edecekti.Kelimeler yetmez içimi dökmeye,zaman yetmez kaybettiklerimi,kazanmaya...Hatalıydım.Ama sen de hatalıydın bir o kadarda.Hatamın sebebi sen olurken nasıl olur da hatasız davranabilirim,kırdıklarına...Defalarca gittin benden,defalarca kaybettim kendimi. Suküneti hakim geceler de öyle bir hasret bırakıyorsun ki kendine.Sesini duysam,sevdiğini hissettirsen...Sorgusuz,sualsiz seni affetmiş bir şekilde bulurdum kendimi.Bunu engelleyemiyorum.Sen neden zayıf noktam oldun ki?Ölüyordum,görmüyordun...Tükendim artık.Hiç bir yanım hayal,mutluluk veya en basitinden olan gülmek...İstemiyorum artık...Senle beyaz ve siyah gibiydik.Uyumlu görünürdük,Birbirimize zıt olsa dahi. Beyazdım ben,sen ise tüm siyahın karanlığını üstünde taşıyordun.
Her şeyini affettim senin,beni defalarca parçalamana rağmen.Kırılacağımı bile bile seni biraz daha fazla sevdim bugün.Beni öyle bir hale düşürdün ki!Seni yanımda istemezken farkında olmadan hala seni bekliyor buluyorum kendimi.Hala beni seversin diye umut ediyorum. Sana olan sevgim,en içten duygularımla bağlanışımdı.Vazgeçemiyorum senden. Hayallerin o kadar güzel ki!Bir an dahi olsa mutlu olabilceğimize inandırdın.İlk kez sevdim birini ,ilk kez sevildiğimi sandım.Ama sanmakla kaldım çünkü olanlar malum.Artık bu şehirde ikimizde bir yabancıyızdır...Çok özlüyorum,özledim.Dayanamıyorum sensizliğe,dayanıyorum sessizliğe...Vakit geç olmadan gel nolur,yalvarırım lütfen!Bana bir kere sarıl,bir kere be!Gene gelsen gene severim seni tüm kusurlarınla...
ESTÁS LEYENDO
UÇURUM KENARINDA (tamamlandı.)
Poesía"Yaşatan yaşattığını yaşardı."diye ekledi minik kız,içinde fırtınalar koparken,boşluğa bakan gözleriyle...
