Γαλάζιος Έρωτας

Part 5 (the end)

Σηκώθηκα και χωρίς να ακούσω καν τι μου είπε έτρεξα έξω.Ηθελα να φύγω με οποιοδήποτε τρόπο από αυτόν τον άθλιο!

Έπεσα πάνω σε κάποιον

-Να και η πριγκίπισσα,είπε θυμωμένα.

Η φωνή ήταν γνωστή.Ήταν του Πίτερ.

Σήκωσα το πρόσωπο μου και τον κοίταξα.

-Ποιος σε χτύπησε Κέιτ;!Αγάπη μου ποιος σου το έκανε αυτό;

Μάλλον η σφαλιάρα θα είχε αφήσει κάποιο σημάδι στο πρόσωπο μου.

-Security!Πίτερ μην κουνηθείς και άσε την κυρία.

Μα καλά τι ήθελαν αυτοι εδώ;Ο Τζέιμς ήταν δίπλα τους.

-Ο κύριος είπε ότι του έκλεψες το ρολόι του όπως του άφησες το αμάξι στο παρκινγκ.

-Τι;Τι βλακείες είναι αυτές;!

-Συγγνώμη αλλά έχουμε εντολή να σε ψάξουμε.

Το ρολόι ήταν στην τσέπη του.Δεν πίστεψα στιγμή ότι το έχει κάνει αυτός.Ο Τζέιμς είχε ένα εκδικητικό χαμόγελο.Μαλλον θα ήξερε για εμένα και τον Πίτερ από πριν...

Η ασφάλεια ήταν έτοιμη να συλλάβει τον Πίτερ.

-Αυτός ο κύριος είναι που με χτύπησε για να ξέρετε και ξέρω ότι ο Πίτερ δεν έκλεψε το ρολόι,είναι μια παρεξήγηση,είπα.

Ευτυχώς οι security ήξεραν τον Πίτερ και έδειξαν κάποια κατανόηση.Εγώ πήγα στο ιατρείο.

Ο Πίτερ με περίμενε έξω.

-Με απέλυσαν,είπε.

Χαμογελάσαμε και οι δύο ξέροντας το τι θα ακολουθήσει μετά.

Άνοιξε την μηχανή και τα πανιά του σκάφους του.Ειχαμε ανοιχτεί στην θάλασσα.

Βγήκα έξω απο την καμπίνα.Είχε βραδιάσει και ο Πίτερ ήταν στο τιμόνι.

-Δεν ρώτησα...Που πάμε καπετάνιε;!

-Σε νοιάζει πολύ;Μήπως φοβάσε την θαλάσσα Κειτ;ρώτησε γελώντας.

-Τα μάτια σου αντικατοπρίζουν το απέραντο γαλάζιο και το τελευταίο που με νοιάζει είναι η πιθανότητα να πνιγώ.

-Θα το πάρω ως όχι,απάντησε και συνεχίσαμε το ταξίδι μας με προορισμό την δικιά μας μοναδική ευτυχία.

---------------------------------------------------------Αυτό ήταν το τέλος της ιστορίας!💟Όσο αναφορά τον διαγωνισμό είναι γύρω στις 1340.Ελπίζω να σας άρεσε!Καλό καλοκαίρι😘