ကုတင္ေပၚေျခခ်ိတ္ထိုင္ေနတဲ့သူနဲ႔သူ႔ေရွ႕
မွာမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္။
မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကိုတြန္႔ခ်ိဳးထားၿပီးအလိုမက်
တဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔သူကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္
ေနတယ္။
ဘယ္ဘဝဆုေတာင္းေကာင္းခဲ့လိုစူးရွတဲ့
မ်က္ဝန္းေတြကသူ႔အတြက္ျဖစ္ေနရသလဲ။
"သူနဲ႔ေနာက္ေဝးေဝးေန"
"Nae??..ဘယ္သူလဲ??"
"Lee Taemin"
"အင္း..."
သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ၾကားကတစ္ဖန္ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုစူးစူးစိုက္စိုက္မၾကည့္ပါနဲ႔
လား။အေနခက္လို႔ပါ။
"လာ..ဒီကို..ေရွ႕နည္းနည္းတိုး"
သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းေရွ႕နည္းနည္းတိုး
လိုက္ေတာ့။သူကၽြန္ေတာ့္ခါးကိုလွမ္းဖက္
လိုက္တယ္။
ရုတ္တရတ္မို႔လန္႔သြားမိတယ္။ဒီလူဟာေလ။
"အ..ဘာလုပ္တာလဲ"
"ဖက္တာေလ..ဘာျဖစ္လဲ..မႀကိဳက္ဘူးလား
မႀကိဳက္လဲမသိဘူး..မင္းမွာျငင္းခြင့္မရွိဘူး"
ကၽြတ္...ဇာတိေတြျပလာၿပီ။ခင္ဗ်ားတို႔လို
လူခ်မ္းသာေတြကကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာပဲသိ
ၾကတယ္။တစ္ဖက္သားအတြက္မစဥ္းစား
ေပးၾကဘူးဆိုတာမေျပာလဲသိၿပီးသားပါ။
အလိုမက်မႈေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာဆူဆူ
ပုတ္ပုတ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။
"အဲ့ႏႈတ္ခမ္းကဘာလို႔ေထာ္ထြက္ေနရ
တာလဲ"
စိတ္ကမရွည္ေတာ့တာမို႔သူ႔လက္ေတြကို
ဆြဲဖယ္ၿပီးမ်က္ေစာင္းထိုးေပးလိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လဲကိုယ့္ဟာကိုေထာ္တာ..ေထာ္
ဖို႔ေတာင္ခင္ဗ်ားဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္း
ေနရမွာလား"
ဒီလူဟာေလသူပိုက္ဆံနဲ႔ပစ္ေပါက္ထား
တယ္ဆိုၿပီးေတာ့။လူကိုသူ႔အရုပ္မွတ္ေန
တာလား။
"Hk..hkမင္းကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္"
ရယ္စစမ်က္ႏွာနဲ႔လာၾကည့္ေနျပန္ၿပီ။
ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လႊဲအရမ္းေတာ္ပါတယ္
ခင္ဗ်ားရယ္။
