√ It's Pay Back Time (ExoShidae FF)

♡ Chapter 25 KaiYul

Yuri's POV

Annyeong nandito kami ng negrong to sa kwarto namin.

"Yuri ko" malambing na tawag nya sakin at- teka ano daw??? "Arayyyyy, ang sakit nun ah?" daing nya pagkatapos ko syang batukan, tawagin ba naman daw akong 'Yuri ko' ewww, nakakakilabot.

"At kailan pa ako naging iyo ha?" mataray na tanong ko masanay na kayo sakin. Ganyan talaga ako.

"Matagal na" sagot nya akmang yayakapin nya ko ng.......

"Gusto mo ng sapak ha?" umamba akong sasapakin ko siya. Napakaepal nya masyado. G*go talaga.

"Joke lang naman di ka na mabiro hehehehe" alanganing sagot nya inirapan ko na lang sya. Nakakairita syang kausap.

Humiga na kami take note iisang kama lang, parang sinadya talaga toh. Kung sino man nakaisip ng kalokohang to. Ipapatay ko kay DADDY DIGONG, wag kayong magkakamali tatay ko yun. Kundi papatayin kita.

Bigla naman akong niyakap ni Kai. Mula sa likuran ko

-Dug dug dug dug dug-

Omo! may sakit na yata ako sa puso magpapa check up na nga ako.

"Ano ba Kai tanggalin mo nga yang kamay mong nakayap sakin kung ayaw mong maputulan ng kamay" inis na utos ko sa kanya na agad naman nya sinunod. Masunurin naman pala.

Baka kasi kapag di nya pa tinggal yon lumabas na yung maharot kong puso. Landi teh.

Bye na nga, at ng maka tulog na.

//FLASHBACK//

"YURI KOOOOO" nagulat na lang ako ng may yumakap sa akin. At alam ko na kung sino to. Syempre yung pogi kong boyfriend, hihihi.

"Ano na naman problema mo?" malambing kong tanong sa kanya. Ngumuso naman sya, cuteeeee. Kaya naman pinisil ko yung pisngi nya.

"Ouch!" daing nya at sumimangot.

"Arte neto! Ano ba problema mo?" bigla naman syang napangiti, pogi.

"Date tayo pwuleashhhh" cuteeeeee. Makakatanggi ba ko sa poging to, syempre hindi. Kaya tumango ako sa kanya. At para naman syang batang nagtatatalon.

Sana di matapos to, sana lagi na lang kaming ganito, masaya, walang problema.